II. Dünya Savaşı, hiç kuşkusuz tarihteki en büyük yıkım dönemlerinden biri. Öyle ki kahramanlıklarıyla tarihe geçen askerlerin, büyük acılara maruz kalan masumların ve insanın içini ürperten olayların hikayesi yıllardır anlatılıyor. Bu korkunç savaşın içerisinde büyük kahramanlıklar ve trajediler olduğu kadar, ilginç hikayeler de vardı. İşte, II. Dünya Savaşı’nın en ilginç hikayelerinden birisi de Teruo Nakamura isimli Japon askerinin başından geçmişti. Teruo Nakamura, II. Dünya Savaşı bittikten yıllar sonra bile ülkesi için savaşmaya devam etti. Çünkü 1974 yılına kadar savaşın bittiğinden haberdar değildi. Nakamura, yıllar boyunca küçük bir kulübede yalnız bir yaşam sürdü. Nakamura, ülkesine döndüğünde azim ve sadakat timsali olarak gösterildi. İşte II. Dünya Savaşı’nın son askeri Teruo Nakamura hakkında bilmeniz gerekenler…
Teruo Nakamura, 8 Ekim 1919’da Tayvan’da doğdu
Nakamura, Tayvan’daki yerel bir topluluk olan Amis kabilesinin bir üyesiydi.1943 yılına kadar Tayvan’ın dağlık bölgelerinde yoksul bir yaşam sürdü. 1943 yılında ise, Japon İmparatorluk Ordusu’na gönüllü olarak katıldı. Teruo Nakamura orduya katıldıktan kısa bir süre sonra Morotai Adası’na konuşlandırılan askerlerin içerisinde yer aldı. 1945 yılında, Morotai Adası Amerikan birliklerinin saldırısına uğradı. Nakamura ve arkadaşları direndiler fakat çok sayıda kayıpları vardı. Hayatta kalan Japon askerlerinin çoğu ya teslim oldu ya yakalandı ya da açlıktan öldü! Az sayıdaki Japon askeri ise adanın ormanlık bölgelerine doğru geri çekildi. Aralarında Teruo Nakamura da vardı!
Günler geçtiği halde Teruo Nakamura’dan hiçbir haber gelmiyordu, bu sebeple Japon ordusu tarafından ölü olarak ilan edildi
Böylece ailesine de Nakamura’nın savaşta öldüğü bildirildi. Ancak, inatçı Nakamura 30 yıl sonra tekrara hayata dönecekti. Nakamura ve arkadaşları adadaki günlerini muz ve balık yiyerek geçiyorlardı. Öte yandan düşman askerlerine karşı taarruza geçmenin çarelerini tasarlıyorlardı.
“Komutanım bana savaşmamı söyledi”
Nakamura’yu ayakta tutan şey, komutanından aldığı işte bu emirdi. Japon ordusu adadaki askerlere bozguna uğramaları halinde, adanın iç kesimlerine konuşlanmalarını ve gerilla savaşı yürütmelerini emretmişti.
Nakamura ve arkadaşları savaşın bittiğine inanmadılar
Oysa 1945 yılında, uçaklardan adaya savaşın bittiğine dair broşürler atılıyordu. Bu broşürler Nakamura ve arkadaşlarının da eline geçti. Fakat onlar, savaşın bittiğine inanmadılar. Bunun düşman propagandası olduğuna karar verdiler. Böylece Nakamura ve arkadaşlarının ada yaşamı devam etti…
Sebebi kesin olarak bilinmese de 1956 yılında, Teruo Nakamura arkadaşlarını terk etti
Böylece Nakamura, Morotai Adası’nda tek başına yaşamaya başladı. Ormanlık alanda kendisine küçük bir kulübe inşa etti ve buraya yerleşti. Hayatta kalmak için yıllardır olduğu gibi muz yiyordu. Ancak, patates yetiştiriciliğine de başlamıştı! Düşmanlar tarafından fark edilmemek için sadece geceleri dışarıya çıkıyordu. Ay döngülerinin takip ederek geçen günleri hesaplıyor, uzun bir ipe attığı düğümlerle ayları ve yılları takip etmeye çalışıyordu. Ada hayatının zorlu şartlarına adapte olmuştu. Nakamura, daha sonra yaptığı bir açıklamada, adadayken hayatta kalmanın tek amacı haline geldiğini söyledi. Fakat bu hiç kolay olmamıştı.
Teruo Nakamura, yıllar sonra Baicoli isimli adamla tanıştı
Nakamura’nun hayatta kalmasında Baicoli’nin oldukça büyük bir etkisi vardı. Çünkü Baicoli, II. Dünya Savaşı’nı sürdüren son askerin temel ihtiyaçlarını karşılıyordu. Ancak birkaç yıl sonra, Baicoli yaşamını kaybetti. Buna rağmen Baicoli’nin oğlu, Nakamura’ya yardım etmeye devam etti. Öte yandan, Nakamura savaşın bittiğine hala inanmıyordu. Adanın üzerinde uçan yeni model uçakları hayretle izliyor ve silahlanma yarışının geldiği boyutlara şaşırıyordu.
Baicoli isimli adamın oğlu, yetkililere Nakamura’dan bahsetti
Çünkü Nakamura’nın sağlık durumunun kötüye gittiğini düşünüyordu. Son askerin bulunmasına dair diğer bir iddia ise, adanın üzerinde uçan bir uçağın Nakamura’yı fark ettiği şeklinde. Ne şekilde olursa olsun, yetkililer bu inatçı askerden haberdar oldular. Böylece Japon hükûmeti ile Endonezya hükûmeti ortak bir arama çalışması başlattı.
Nakamura’yı bulmaya gelenler, Japon bayrağını gösterdiler ve ülkenin milli marşını okudular
Çünkü Nakamura, ancak bu şekilde ikna olacaktı! II. Dünya Savaşı’nın son askeri, yıllardır sürdürdüğü savaşı 18 Aralık 1974 yılında nihayet sonlandırdı! Genç bir adam olarak katıldığı savaş ancak 55 yaşına geldiğinde sona ermişti…
Nakamura hayata döndü fakat çok şey değişmişti
Henüz bir bebekken ayrıldığı oğlu yetişkin bir adam olmuştu. Annesi ve babası çoktan hayatlarını kaybetmişlerdi. Eşi ise, başka bir adamla evlenmişti. Hatta savaşın başlarında Japonya’nın kolonisi durumundaki Tayvan, artık Çin’in egemenliğindeydi. Yani Nakamura, yıllardır büyük bir bağlılık duyduğu Japonya’nın vatandaşı bile değildi!
Nakamura artık Japon vatandaşı olmadığı için hükûmet ona yardım etmek istemedi
Ancak Japon hükümetinin bu tutumu kamuoyu tarafından büyük bir tepkiyle karşılandı. Çünkü Nakamura, ülkesine büyük bir sadakatle bağlı, kahraman bir askerdi! Tepkiler daha fazla dayanamayan Japon hükûmeti Nakamura’ya hatırı sayılır bir “emekli ikramiyesi” ödedi.
Savaş bittikten 30 yıl sonra doğduğu topraklara dönmeyi başaran Nakamura, son yıllarını burada geçirdi
Nakamura, bir röportajında “sağlıklı görünmeme rağmen çok yorgunum” diyordu. Buna rağmen yıllar sonra ailesinin hayatta kalan üyeleri ile bir araya gelmek, onun için büyük bir sevinç kaynağıydı. Nakamura, hayata döndükten 4 yıl sonra, 1979‘da akciğer kanseri sebebiyle yaşamını yitirdi.
Kaynak: 1
