İlkokul yıllarının nostaljik ve güzel zamanlarından biri de gün 24 Kasım oldu mu öğretmenlerimize jest yapmaktır. Tüm sınıf ortak bir duyguyla birazdan çalacak ders zilini ve öğretmenlerini bekler. Kimi çiçek, kimi kalem, kimi de kravat alır. Bazen hiçbir şey alınamaz da yine de sınıfta bir şenlik havası yaratılır. Eski zamanlarda kadim insanlar olarak görülen öğretmenlerin bazı uygarlıklardaki statüsü öyle ki din adamlarıyla eşdeğerdir. Ayrıca kısmî tecrübelerim bana gösteriyor ki; bu işi sevmeden ve öğrencilerle aranızda bir sevgi bağı oluşmadan yapmanız pek kolay değil. Bilindiği üzere Dünya Öğretmenler Günü 5 Ekim günü kutlanır. Ülkemize özgü 24 Kasım tarihi ise 1981 yılında yürürlüğe girer. Zira 24 Kasım 1928, kurucu babamız Mustafa Kemal Atatürk’ün Millet Mektepleri Başöğretmenliği unvanını kabul ettiği gündür. Pek çok şairimiz, yazarımızın da ilk meslekleri öğretmenlik olagelir: Gülten Akın, Behçet Necatigil, Nâzım Hikmet… 24 Kasım Öğretmenler Günü üzerine yazılan 12 şiir ile öğretmenlerimizin görevinin kutsallığını hatırlayalım.
1. Sanatkar (Hüseyin Kulaksız)
Al, işte boyalarım
Bir resim yap bana,
Kâğıdı kocaman olsun…
Bir manzara çiz Anadolu’dan
Şöyle güzel bir manzara
Seyrine doyum olmasın…
Dünyamı karartan
Kara bulutları çizme sakın!
Önce, güneşi yap
En üst köşeye;
Aydınlatıcı olsun,
Sıcaklık versin gönüllere…
Ön plânda
Bir çoban görünsün;
Yaslamış sırtını
Ulu bir çınar ağacına.
Kavalını da ver eline
Yanık yanık çalsın
Bizim türkülerden…
Çıngıraklı
Kınalı koyunları,
Kuzuları da yap tabi.
Gönüllerde sevgiyi yeşerten
Çimenleri de boya.
Sümbülleri, nergisleri de çiz
Körpe çocuklar misali…
Bir dere aksın yan taraftan
Beyaz köpüklü,
Suları serinletici olsun
Yeşertsin tohumları…
Sonra;
Uzaklarda görünen
Bir köy olsun,
Bizim köyümüz.
Evleri görünsün; kerpiçten.
Okulunu da çiz;
Bacası ak tüten…
Ve,
Bir yol çiz
Arkadaki dağların ta yücesine
Aydınlık olsun…
Eline sağlık öğretmenim,
Ne kadar da güzel oldu!..
Olmasaydı bu çizgiler,
Boş kâğıt neye yarardı!..
Ya ben;
Ya bendeki çizgilerin öğretmenim;
Bilginin,
Gerçeğin,
Sevginin
Solmayacak çizgileri.
Ya onlar olmasaydı,
Ben; manzarasız
Boş resim kâğıdı gibi
Bir hiç olurdum…
Devam et öğretmenim:
Tükenmesin hiç kalemin,
Tükenmesin nefesin.
Gönlümün ta derinliklerinde
Yücelerden yücesin…
Bir kâğıda,
Bir kendime bakıyorum.
Başkalarını bilmem ama,
Dünyanın en büyük sanatkârı
İnan sensin…
2. Sevgili Öğretmenim (Ali Osman Atak)
Sevgisinin sonu yok,
Kalbinin şefkati çok,
Gönlü büyük, gözü tok,
Sevgili öğretmenim.
Bilgisi ışık saçar,
Sözleri gönül açar,
Ruhum sevinçten uçar,
Sevgili öğretmenim.
Bekliyoruz yolunu,
Sardık sağla solunu,
Uzat bize kolunu
Sevgili öğretmenim.
Toplandık dizi, dizi,
Sev, okşa hepimizi,
Sensin okutan bizi,
Sevgili öğretmenim.
Doğru yol gösterirsin,
Okutur, eğitirsin,
Bize bilgi verirsin,
Sevgili öğretmenim.
Seni candan severiz,
Saygı duyar överiz,
Ellerinden öperiz,
Sevgili öğretmenim!..
3. Öğretmenim (Rakım Çalapala)
Öğretmenim,
Canım benim!
Seni ben pek
Çok severim.
Sen bir ana,
Sen bir baba,
Her şey oldun
Artık bana
Gözüm sende,
Gönlüm sende.
Okut, eğit
Beni sen de
Okut, öğret
Ve nihayet
Yurda yarar
Bir insan et!
4. Öğretmenin Öyküsü (O. Köksal Memiş)
Ben, köy öğretmeniyim,
Dağ başında bulutların altında.
Toprak kokar ellerim,
Pantolonumda çamur lekesi var.
Pis değil ki, vatan toprağı kokar,
Kars’tan Edirne’ye kadar.
Geceleri mum yakarım odamda,
Yarın dokuz Ekim,
Köyde bayram var.
On beş kız, yirmi erkek kaydettim.
Tüm anadolu’ya selamları var.
Henüz kara tahtam yok,
İlk harfleri tanelerle yazdırttım.
Aydınlık A’dan başlayacak
5. Sevgili Öğretmenim (Fethi Bolayır)
Sevgili öğretmenim,
İnan sen bir ışıksın.
Yanarsın gece gündüz.
Aydınlatırsın bizi.
Doğruyu, güzeli,
Bize sen öğretirsin.
Vatanıma sevgiyi,
Kalbimize sen korsun.
Çevreni aydınlatır,
Bir mum gibi erirsin.
Anne, baba gibisin,
Bizi, bağrına hep basarsın.
6. Köy Öğretmenleri
Yurdumuz uçsuz bucaksız
Gökte yıldız kadar köylerimiz var
Ama uzak ama harap ama garipsi
Alın benim gönlümden de o kadar
Uçsuz bucaksız köylerimizde kuşlar gibi
Her sabah çocuklar size uçar
Ama küçük, ama büyüyen, ama güleç
Alın benim gönlümden de o kadar
Siz kara göklerin yıldızları
Işıtın yurdumuzu sabaha kadar
Ama düşe kalka, ama yiğit, ama umutlu
Alın benim gönlümden de o kadar…
7. Öğrenci Bir Fidandır
Benim Canım Öğretmenim
Öğrenci bir fidandır,
Öğretmen yağmur.
Azıcık ıslatsa
Büyüyüp ağaç olur.
Öğretmendir öğrenciye yol gösteren,
Öğrenciye okumayı öğreten.
Eli kalem tutmazken
Öğretmendir öğrenciye okumayı öğreten.
8. Canım Öğretmenim
Ailemden sonra seni tanıdım.
Aynı sevgi, ilgi, sıcaklığı sende tattım.
Sen ögrettin sayıları,şekilleri,renkleri,
Sevmeyi, paylaşmayı, ortak olmayı.
Kendimi seninle keşfettim.
Seni her şeyden çok sevdim.
BENİM CANIM ÖĞRETMENİM
9. Öğretmen
Dosttur o çalışanla, dosttur o yarışanla
Yarınlara el ele beraber koşanlarla,
Mutludur o, simsiyah saçları olmuşsa ak,
Dünden daha güçlüdür uyanırken her sabah.
Doğruya, güzelliğe, odur yolu gösteren
Odur hep geleceğe güvenle gülümseyen.
Bir ana, bir babadır çocuklara sunulan.
Odur eli öpülen, odur fedakâr insan.
Sarsılmaz bir inançla görevini sevmekte,
Ömrünü adamıştır milletine hizmette.
Ruhlara şekil veren, kafaları besleyen
Uygarlığa yürürken en öndedir öğretmen.
10. Biricik Öğretmenim (Hakkı Çebi)
Öpmek istiyorum hep o şefkatli elleri.
Yerimde sayıyordum alıp geçtin ileri.
Bana hep sen öğrettin o güzel bilgileri.
Benim bilgi kaynağım, sevgili öğretmenim.
Hep okulda geçirsem günleri, geceleri,
Daha erken öğrensem harfleri, heceleri.
Sende saklı bulunan o güzel bilgileri,
Ben de almak isterim biricik öğretmenim.
İstemez oldum artık vefasız geceleri.
Hep sınıfımda olsam, okusam heceleri.
Atamın önerdiği olmam istenen yeri,
Bana sen hazırladın biricik öğretmenim.
11. Öğretmenim (Süleyman Karagöz)
Güler yüzlü öğretmenim,
Bir tanesin, canım benim.
Masallarla bilmeceler,
Anlatırsın neler neler…
Kalemimi tutamazken
Kitabımı açamazken
Bir de baktım yazıyorum,
Sular gibi okuyorum.
Çalışıp iyi olmayı,
Koşup el ele vermeyi,
Bu güzel yurdu sevmeyi
Sen öğrettin öğretmenim.
Bizde pek çok emeğin var,
İçimizde çok yerin var
Yetiştirdin hepimizi,
Ver öpelim elinizi
12. Öğretmenim
Karanlık dünyama,
Işıksın öğretmenim
Bilginin bekçisi,
Canımsın öğretmenim
Işıksın yolumda,
Kuvvetsin kolumda,
Açtın kollarını bana
Canımsın öğretmenim
Her sözün bir hazine
Bakışın ve sevginle
Açtın her birimize kucak
Canımsın öğretmenim
Kalpten izin silinmez
Senden başkası övülmez
Sevginin eşi bulunmaz
Canımsın öğretmenim.
