Türk sinemasının başyapıtlarından biri olan Selvi Boylum Al Yazmalım, yıllardır izlemekten sıkılmadığımız ve her seferinde üzüntüden ciğerimizi söküp atmamıza sebep bir Atıf Yılmaz filmi. Siz karar verebiliyor musunuz bilmiyoruz ama hep aynı kafa karışıklığını yaratıyor bizde bu muhteşem film. Kendimizi Asya’nın yerine koyup kararsız kalıyoruz her seferinde. Sahiden, sevgi neydi? Emek vermek, beklemek, sabretmek mi; yoksa kaçıp gitmek mi?
İşte Türkan Şoray ve Kadir İnanır’ı yanyana görmekten en çok zevk aldığımız bu efsane filmden 16 duygu dolu replik. Peçetenizi hazırlamanızı tavsiye ederiz.
Benim adım İlyas. Kamyonumun adı Aldırma Gönül. Senin adın ne al yazmalım?
Bizimle konuşmuyor arkadaş. Peki niye konuşmuyor. Bizi adam yerine koymuyor mu diyorsun?Ziyanı yok; gülüşü yeter bize
Ben seni buldum al yazmalım, kaybetmek istemem… Seni görmeden yapamam ben
Yarın aynı yerde, aynı saatte çamura saplansam yardıma gelir misin?
+ Bilmem. Orası yol, bir gören olur.
– Kalenin orda bekleyeceğim seni al yazmalım.
Erkekten korkmayı bellettiler bize, bundan hiç korkmadım
+Şehirli belli, şehirde kız çoook. Niye beni sevsin?
Elini tuttum sıcacıktı, yüreği elimdeymiş gibi…
Buraya bakın keçiler, sevgilime hoş geldin deyin. Ve hey gökyüzü, tenimi yakan sıcak güneş…
Bereketli tarlalar, yüreğim kadar coşkun dere… Selam size
Mutluluk bu muydu? Mutluluk neydi ben bilmezdim
O vardı bir zamanlar, onu sevmiştim. Sevgi o muydu? Sevgi neydi?
Coşkun akan dere, sonbahar rüzgarıyla ürperen yapraklar, cama vurup dağılan yağmur damlaları, bir yürek çırpıntısı?
Sonunda coşkun dere durulur, yapraklar kurur dökülür, yağmur diner, güneş çıkardı. Sevgi neydi?
Sevgi sahip çıkan dost, sıcak insan eli, insan emeğiydi… Sevgi iyilikti, sevgi emekti…
Durursam bir daha kurtulamam… Yüreğim kaydıysa günah mı?
Sen gelmesen de ben beklerim. Ne olacak sanki cebimden mi gidiyor; canımdan gidiyor
