Modern dünyanın bir getirisi olarak, hepimiz oldukça yoğun tempolu hayatlar yaşıyoruz. İş hayatındaki, aile hayatındaki ya da bir başka alandaki sorumluluklarımız; beklediğimizden çok daha fazla vaktimizi alabiliyor. Ancak hayat, düşündüğümüzden daha kısa! Ne yazık ki J.R. Storment da bunu en acı yoldan öğrendi… İşkolik bir baba olan ve geçtiğimiz günlerde 8 yaşındaki oğlunu kaybeden J.R. Storment, LinkedIn üzerinden açık bir mektup yayınlayarak hayatın düşündüğümüzden daha hızlı akıp gittiğini ve çok geç olmadan sevdiklerimize vakit ayırmamız gerektiğini bizlere bir kere daha hatırlattı. İşte haberin detayları…
İşkolik bir baba olan ve geçtiğimiz günlerde 8 yaşındaki oğlunu kaybeden J.R. Storment, LinkedIn üzerinden açık bir mektup yayınlayarak sevdiklerimizle vakit geçirmenin önemini bizlere bir kere daha hatırlattı
J.R. Storment tarafından yayınlanan bu mektup, kısa süre içerisinde 26 bin beğeni ve 2 bin 700’den fazla yorum aldı. Epilepsi hastası olan minik Wiley, hastalığının yarattığı komplikasyonlar sonucunda uykusunda hayata gözlerini yumdu. Oğlunun ölüm haberini bir iş toplantısında alan J.R. Storment ise ailesiyle yeterince zaman geçiremediği için kendisini suçlarken diğer ebeveynleri çocuklarına vakit ayırmaya teşvik etti.
“8 yıl önce ikiz çocuklarım oldu. Ancak onlarla pek fazla vakit geçiremedim. 3 hafta önceyse 8 yaşındaki oğlum Wiley vefat etti. Ölüm haberini aldığımda bir iş toplantısındaydım. O an ne yapacağımı bilemedim ve tek yaptığım ‘Hayır!’ diye bağırmaktı.”
“Hızlı bir şekilde eve gittim. Henüz Wiley’nin neden öldüğü kesinleşmemişti. Bu yüzden evin her yerinde olay yeri inceleme ekibi vardı. Onlar gerekli incelemeleri bitirene kadar iki buçuk saat boyunca Wiley’i göremedim. Olay yeri inceleme ekibi işini bitirdiğinde sonunda Wiley’nin yanına gittim ve uzandım. Yarım saat boyunca öylece uzandım ve Wiley’nin saçlarını sevdim. Sonra oğlumu alıp götürdüler…”
“Wiley, bir iş kurmayı ve evlenmeyi çok istiyordu. Daha kreşin ilk gününde kendine bir kız arkadaş bulmuştu ve o şehirden taşınmamıza rağmen mektuplaşıyorlardı. Wiley’nin ölüm belgesini almak, en kötüsüydü. Meslek bölümünde ‘Hiç çalışmadı’, medeni halinde ise ‘Bekar’ yazıyordu”
“O sabah çok erken bir saatte evden çıktığım için çocuklara veda etmemiştim. Şimdi çok büyük bir pişmanlık duyuyorum… Tüm o toplantılar ve iş hayatı çok önemsiz geliyor.”
“Hayatta keşke farklı tercihler yapsaydım ya da keşke Wiley ile daha fazla vakit geçirseydim. O kısacık hayatında birçok başarı sığdırmış bir çocuk.”
“Birçok insan bana ‘Senin için ne yapabiliriz?’ diyor. Çocuklarınıza sarılın! Geç saatlere kadar çalışmayın. Sevdiğiniz insanlarla birebir vakit geçirin.”
“Şimdi benim için en büyük problem işe dönmek… Tüm bu pişmanlıkları yaşıyorken işe nasıl geri döneceğimi bilmiyorum. Asla dönmemeyi bile düşünüyorum. Ancak önemli olan iş hayatı ile kişisel hayatınız arasındaki dengeyi tutturabilmek. İş hayatınızdaki bilgilerinizi birine aktarmanın bedeli sevdiklerinizi kaybetmek olmamalı…”
“Bu yazıyı yazarken diğer oğlum Oliver yanıma geldi ve benimle vakit geçirmek istediğini söyledi. Bu defa her zaman yaptığım gibi ‘Meşgulüm’ demedim. Çok mutlu oldu. Emin olun böyle küçük anların çok önemi var. Çok geç olmadan sevdiklerinize vakit ayırın!”
Kaynak: 1
