Dante Alighieri‘nin İlahi Komedya‘sı, bir rüyanın en gerçek ve en sınırsız hisleriyle örülüdür. Edebiyat tarihinin en kıymetli eserleri arasında yer alan eser, aynı zamanda yeryüzünde yazılmış en uzun şiirdir. İlahi Komedya‘nın anlattığı öz, yaşamın ve yaşamın sonsuzluğunun mümkün olan bütün duygularını kapsadığı gerçeğidir. Yani içimize damlayan ilk düş, gerçeğe dönüşen ilk hayal ve dünyanın sonrasına dair ihtimallerdir.
Ressam Salvador Dali‘nin çizdiği resimler, İlahi Komedya‘nın renklerle ve çizgilerle bir araya gelerek kendini bulduğu bir diğer zemin olarak karşımıza çıkar ve her iki durumda da gerçekliğin ifadesi, bir kez daha varlığını güçlendirir.
Dali, 1957 yılında başladığı çalışmasını 1963 yılında tamamlamıştır.
1. “Yaşam yolumuzun ortasında, karanlık bir ormanda buldum kendimi, çünkü doğru yol yitmişti”
2. “Ah, içimdeki korkuyu tazeleyen, balta girmemiş o sarp, güçlü ormanı anlatabilmek ne zor!”
3. “Öyle acı verdi ki, ölüm acısı sanki; ama ben, orada bulduğum iyilikten söz edeceğim”
4. “Gördüğüm, başka şeyleri söyleyeceğim. Oraya nasıl girdiğimi bilemeyeceğim”
5. “Öyle uykum gelmişti ki, doğru yolu bırakıp gittiğimde”
6. “Ama yüreğimin içine korku salan vadinin bittiği tepenin eteğine geldiğimde yukarı çevirdim gözlerimi”
7. “Omuzlarını gördüm onun, herkese her yerde yol gösteren gezegenin ışınları içinde”
8. “O zaman biraz dindi, o sıkıntılı gecede yüreğimin gölüne çöken korku”
9. “Hâlâ kaçmakta olan ruhum kimseyi sağ bırakmayan geçide bakmak için döndü geriye”
10. “Yorgun bedenimi biraz dinlendirince ıssız kıyıda yürümeye koyuldum yine, sağlam basan ayağım hep daha geride”
11. “Yokuşun hemen başladığı yerde bir pars gördüm, yerinde duramıyordu, kıpır kıpırdı, benek benekti tüyleri”
12. “Yüzümün önünden hiç ayrılmıyordu, öylesine kesiyordu ki yolumu, kaç kez dönmek istedim gerisin geri”
13. “Sabahın başladığı saatlerdi, güneş, Tanrı’nın sevgisi bu güzel nesneleri ilk kez kıpırdattığından beri birlikte olduğu yıldızlarla yükselmekteydi”
14. “Öyle ki, güzel mevsim ve günün bu saati, beni iyi şeyler beklemeye yöneltti tüyleri benekli hayvandan; ama korkmamı önleyemedi karşıma çıkan bir aslandan”
15. “Başı havada, açlıktan kudurmuş gibi bir aslan, üstüme geliyordu sanki, öyle ki, havaya bile korku sinmişti”
Kaynak: 1
