Çay neydi? Çay iyilikti, dostluktu, emekti…
Bizim içinse, her zaman her yerde, bir içecekten daha fazlası.
Yeri gelir ”herkese benden çay” ile cömertliği anlatır; yeri gelir ”çay var koyayım mı azcık” ile misafirperverliği anlatır; yeri gelir çakmağın yoldaşı olur; olur da olur…
Bazen de, bahane, kurtarıcı, küfür etme biçimi ve masumane bir tepkidir:
”Biz sizi ararız” dediklerinde
Devlet dairesine işin düştüğünde
Sohbet sarmayınca
Otübüste, yan koltuktaki teyze lafa tuttuğunda
Cumartesi akşamı evde tıkılmak zorunda kaldığında
Artık yaşlandığını anladığında
Son otobüsü kaçırınca
Diyeti bozunca
