Hadi itiraf edin, çocukken astronot olmayı siz de hayal ettiniz. Malum doğulan ülke Türkiye olduğunda bu bir anlık bir hayalden öteye gidemiyor ve yerine çaresiz küçük bir acı bırakıyor.
Sizler için astronot olmanın o kadar da güllük gülistanlık bir meslek olmamasının 8 sebebini araştırdık.
İyi ki astronot olmamışım diyeceksiniz.
Yerçekiminin yokluğuna fazla alışmak
Uzun süre yörüngede mikro yerçekimli ortamda yaşamaya ve çalışmaya alışan astronotlar Dünya’ya döndüklerinde yerçekiminin etkilerine alışamıyor, ellerindeki objeleri sürekli olarak havada asılı kalmaları için bırakıyorlar. Sonra ortalık batıyor, kırılan dökülenin hesabı tutulamıyor.
Tedavisi olmayan “overview effect”
Overview Effect bir psikolojik bozukluk olarak değerlendiriliyor, Türkçe’si ise bildiğimiz kadarıyla yok. Birden fazla astronotta gözlenen bu psikolojik bozukluğun sebebi ise uzaya çıkan bu insanların Dünya’yı dışarıdan görerek insan ırkının ve gezegenin küçüklüğünü fark etmesi ve hayatı anlamsız bulmaya başlaması. Ülkeleri ve ırkları anlamsız bulmaları da bu bozukluğun güzel yan etkilerinden biri.
Önüne geçilemeyen kas kaybı
Uzayda uzun süre görev yapmakta olan insanlar mikro yerçekimli ortam nedeniyle ciddi miktarda kas kaybına uğruyorlar. 6 aylık bir görevin ardından astronotlar 80 yaşında bir insan kadar zayıf ve güçsüz olabiliyor. Neticede ise bu astronot arkadaşlar 6 aylık görevlerden döndüklerinde fizik tedavi görmek zorunda kalıyor. Yılların birikimi kayboluyor yani.
Geriye dönüşü zor olan kemik yapısında bozulma
Mikro yerçekimli ortam aynı zamanda kalsiyum ve minerallerin kemiklere erişimini engellediğinden astronotların kemik yapıları da zayıflıyor.
Sonradan çok pişman olunan denge bozukluğu
Uzayın mikro yerçekimli ortamında yerin göğün olmadığı bir hayat yaşayan astronotlar sürekli havada süzüldüklerinden denge sistemlerini kaybediyorlar. Dünya’ya döndüklerinde 2 hafta kadar araba bile süremiyorlar; kasları ve kemikleri için yapılan fizik tedavi sırasında dengelerini tekrar kazanmak için de tedavi görüyorlar.
Kavanoz bile açamamaya varan kondisyon kaybı
Uzay istasyonları içerisinde yalnızca parmaklarıyla kendilerini ittirerek hareket edebilen astronotların vücutları hareketsizliğe öylesine alışıyor ki kondisyonlarının normal seviyelere ulaşması haftalar alıyor.
Pelte olmanın kıyısında gezilen konuşma bozukluğu
Ağırlıksız ortamda dillerini kullanmaya alışan astronotlar Dünya’ya geri geldiklerinde dillerinin ağırlığını hissetmeye başladıkları için ilk aşamada konuşmada zorluk çekiyorlar.
Vücudun kuru kuru kalmasına sebep olan su kaybı
Astronotlar uzay ortamında çok fazla su kaybediyorlar. Dünya’ya dönemeden hemen önce vücutlarındaki mineral su dengesini sağlamak için önce tuz tabletleri yutup sonra bol miktarda su alıyorlar. Bunu yeterli seviyede yapamazlarsa ciddi baş ağrılarına maruz kalıyorlar.
