Anksiyete namı diğer endişe veya kaygı bozukluğu olarak bildiğimiz bu rahatsızlığa sahip birçok insanı görebilmemiz mümkün. Bu insanların nasıl hissettiğine dair belki de çok az şey biliyor ya da anlıyoruz… Onları daha yakından kendi çizdikleri görsellerle anlamak istemez misiniz?
İçerik sitesi BuzzFeed üyelerine “Eğer anksiyete bozukluğunu bir görsel ya da fotoğrafla anlatsanız nasıl olurdu?” sorusunu sordu ve üyelerinden gelen cevaplardan oluşan bir içerik hazırladı. Biz de bu içerikten sizler için 16 tanesini derledik.
İyi okumalar!
1. “Ben iyiyim”
“Fotoğrafçılığa dönene kadar anksiyetemi açıkça nasıl ifade edeceğimi bilmiyordum’
2. “Üniversiteden önceki yaz fazlasıyla depresif ve endişeli hissediyordum…”
“…Hepsini yazmaya karar verdim ve bir kere başladığımda kendimi duramadım. Yaşadığım sıkıntılara neyin sebep olduğunu ve beni mutsuz eden şeyleri anlamamı sağladı. Tekrar o kadar kötü hissedersem diye bunu saklıyorum. Son zamanlarda böyle hissetmiyorum.”
3. “İlahi Komedya kitabının temel alındığı bir kitabın parçası olarak çizmiştim. Cehennemin basamaklarıyla, hayatı ruhsal hastalıkla yaşamayı kıyaslamıştım.”
4. “Kaygı bozukluğunu genelleştirdim ve nakış her şeyi bir süreliğine bırakmama yardımcı oldu. Bu şekilde rahatlıyorum.”
5.”Güzel Sanatlar Fakültesi bitirme tezim, sosyal kaygılarımı görsel bir şekilde ifade eden tasvir fotoğraf serisi olmuştu”
6. “Endişelerim kendimi tutsak ve donuk hissettiriyordu.”
7. “Endişeli olduğum zamanlarda kafamdaki uğultuları ortaya dökmek istediğimde çizmiştim.”
8. “Kaygılarım yüzünden etrafı karanlıkla çevrilmiş küçük bir ışık huzmesi gibi hissediyordum. Sanki karanlık üzerimde baskı kuruyordu ve beni hapsediyordu.’
9. “Strese girdiğim zamanlarda yemek yiyorum. Sonrasında da yemek yediğim için stres oluyorum. Sürekli bu döngüde yaşıyorum.”
10. “Çekingen kişilik bozukluğundan kaynaklı sosyal kaygı yaşıyorum.”
11. “Endişelerim ve depresyonum kötüleştiğinde, kendimi bunlardan soyutluyorum. Böylece sanki orada değilmişim gibi, resmin dışında duruyormuşum gibi düşünüyorum.”
12. Endişelenmeye başladığımda ellerimi saçımda gezdiriyorum. Bunu sürekli olarak yapıyorum. En sevdiğim yer ise kulağımın arkası. Kaygılı davranışım yüzünden bu bölgedeki saçlarım uzamayı reddediyor.”
13. “Aklımdan geçenleri ifade etmek için sanatı kullanmaya başladım. Her şeyi kağıda dökmek yardımcı oldu. Çünkü kaygılarım herkesten gizlenmiyordu. Üstesinden gelebileceğim bir şey olmaya başladı.”
14. “Ciddi bir telefon fobim var. Bir süreliğine terapiye gittim ama yaşım ilerledikçe daha da kötü olmaya başladı. Sesli mesajlarımı altı yıl boyunca dinlemedim ve yakın olmadığım kişiler aradığında telefona cevap vermedim. Telefon ekranım hep böyle görünüyordu.”
15. “Trikotilomani davranış bozukluğum var. Sürekli kaşlarımı ve kirpiklerimi koparıyorum. Ne zaman kaşımı ya da kirpiğimi çeksem, gerçeklikten uzaklaşıyor gibi oluyorum. Kendimi durdurmaya çalışıyorum ama her seferinde daha da zor oluyor.”
16. “Kaygılarım yığılmaya başladı. Bunu öğrenmeden önce çok fazlasıydı ve hepsine lanet ediyordum.”
