“Abi bir daha bu kadar içmeyeceğim” diye başlayan, mide bulantısı, baş ağrısı ve bir gece önceyi pişmanlıklarla hatırlamaya çalıştığımız sabahlar… Biz buna akşamdan kalmak; elin adamları hangover diyor. Misal annem game over diyor, çok da haksız değil sanki.
Muhtemelen birçoğunuz dün gece alkolün dibine vurdu, aman sabahlar olmasın diyerek geceyi sabah etti. Bu sabah itibariyle sokaklar adeta bir Walking Dead seti ve eve dönmeye çalışan yürüyen ölülerle dolup taşıyor farkettiyseniz.
Birçoğumuzun ortak kaderi paylaştığı bu akşamdan kalma sabahın hatrına bir liste yapalım da her akşamdan kalma sabahta olduğu gibi dünya üzerindeki tüm hangover insanlarla aynı şeyleri deneyimlediğimiz durumları şuraya bırakalım dedik. Nitekim acınızı paylaşıyoruz.
O son shot’ı içmeyecektiniz!
1. “Dün gece ben ne yaptım?” denilir, telefondaki son aramalar, mesajlar karıştırılarak ipuçlarından gecenin hikayesi hatırlanmaya çalışılır
Bazı gecelerin kara kutusu olmalı.
2. İçtiğiniz içkilerin tadı ağzınıza gelir, kendinizi tuvalete zor atarsınız
O Alka-seltzer’i içmeyi unutmayacaktınız.
3. Baş ağrısından ölen ilk insan olacağınızı düşünürsünüz
4. Canınız sürekli yağlı şeyler çeker, et et diye inlersiniz
5. Ağzınızın içi çöle döner, dehidrasyondan bir damacana suyu bitirirsiniz
6. Sıcak duş belki beni kendime getirir dersiniz ama banyoya gidecek gücünüzü dün gece harcamışsınızdır
Yerde sızdı.
7. Hareket etmek işkenceye dönüşür, kış uykusuna yatmak, bir daha uyanmak istemezsiniz
8. Gün geçmek bilmez, sakız gibi uzar
Bitmeyen gün yapmışlar 🙁
9. Bazen “Ben mi bugün saçmayım, yoksa insanlar mı saçma?” diye düşünürsünüz
Her duyduğunuz mantıksız gelir.
10. Aynada kendinizi görmenizle pişmanlığın dibine vurmanız aynı anda gerçekleşir
11. İnsanlarla iletişime geçmek, konuşmak, dert anlatmak en büyük kabusunuz olur
Saçmalıyorum ama konuşamıyorum.
12. Eğer geceyi başka bir yerde geçirdiyseniz eve dönüş yolunuz iki kat fazla sürer gibi gelir
Işınlanmak böyle günler için icat olmalı.
13. Dün geceden kalan kıyafetlerinizle sokaktaki evsizlere benzer, pislikten öldüğünüzü hissedersiniz
14. Akşamdan kalmaya iyi gelen yiyecekleri denemek istersiniz ama mideniz almaz
15. Çivi çiviyi söker der, bir bira açarsınız ama genelde bu çabanız öğürmekle sonuçlanır
16. Yavaş yavaş geceyi hatırlar ve kendinizden nefret etmeye başlarsınız
17. “Kesin içkiyi bırakıyorum” ya da “Bir daha bu kadar içmeyeceğim” demeye başlar; sonra kendinize revize vererek “En azından yarısını bıraksam yeter” dersiniz
Ama istisnasız hafta sonu yine kendinizi bir barda içer bulursunuz.
bir düğün gecesi köyde halaoğluyla beleş düğün rakılarına çökmüşüz 2. 70 liğide bitirdiğimizi hatırlıyorum………. birde uyandığımı, (hangover filmi sabahı gibi) köy evindeyiz yataktayız ama başım fena, ağrımıyor acıyor. yüzümü elle yokladım ellerim kan oldu kafamı yokluyorum yer yer şişliklerde var, yorganı kaldırdım altımda garı donu var(şalvar basmadan güllü)yan tarafta pantolonum parçalanmış vaziyette, vücudumu kontrol ediyorum heryerim şiş mor kan revan. bi baktım yanımda halaoğlu yatıyor o benden biraz daha hallice.
-gak halolu gak.
-uyandı bana baktı yüzünün ifadesinden halimin perişan olduğunu anladım, la noldu sana böle dedi.
-asıl sen kendine bak sende farklı değilsin dedim, kalkar gibi yaptı heryerinin acısından kalkamadı geri yattı bana bakıyor la bu garı donunu niye geydin diye bana gülmeye başladı
-asıl sen kendi donuna bak olum dedin sen niye geydin garı donunu. bir aşşağı baktı, bir bana baktı, bir kendi donuna baktı, birde benimkine. çocuğun surat bet beniz gitti bembeyaz oldu, onun don şort gibi kısacık benimki daha iyi en azından. ikimizde birbirimize bakıyoruz. aynı anda netdik ıla biz dedik.
ben ona soruyorum sen ne hatırlıyon diyom
-2. büyük rakıyı içdik düğün evinde rakı bitmiş bira almaya gidelim diye yerimden kakdığımı hatırlıyom en son o diyo. bu sefer o bana soruyo en son sen ne hatırlıyon diye.
-haa diyom bira almaya gitcedik kalkınca birileri haden düğün evi bura oynayam dedi ondan sonrasını hatırlamıyom dedim.
birbirimize bakıp biz bu hale nasıl geldik diye fikir yürütüyoruz dedimki.
-akşam heralde biz bi densizlik etdik o yüzden bizi dövmüşler, dedim
-iyide insan bu kadarda dövülürmü, seni çok dövmüşler ama, asıl sen bi bok yedin arada benide dövdüler diyo.
-iyide dedim bu garı donuda neki hadi bizi dövdüler. derin bir sessizlik. la oğlum gelini gaçırmaya kakmayalım dedim.
-o zaman haketmişizdir diyo.
nedelim nedelim karar verdik hiçbişey yokmuş gibi bozuntuya vermiyelim dedik ufakdan insanlara akşamki düğün muhabbetinden bahsedelim nolmuş ne kalmış bi anlayalım sonrada köyden kaçarız diye kararlaştırdık.
zar zor yataktan kalktık donları çıkardık parçalanmış pantalonları giydik ev halkı yatıyor hala elimizi yüzümüzü falan yıkadık yaralarımızı temizledik. derken millet uyanmaya başladı.
bizi gören gülmeye başlıyor gülmekten bişey konuşamıyor biz heykel gibiyiz surat ifademiz yok konuşmuyoruz. insanlar ufakdan bişey söyliyeek gibi oluyor tekrar krize giriyor bizde ne diyecek diye ağzına bakıyoruz. hemen bi kenara geçdik değerlendirme yapıyoruz. heralde biz gelini falan gaçırmaya kakmadık kötü bişeyde yapmadık baksana insanlar bize gülüyor diyoruz. biraz rahatladık ama zaten akşamdan kalmayız, heryerimiz yara, hiçbişey hatırlamıyoruz.
saatler geçtikçe eş dost eve dökülmeye başladı, bizim efeler netdi hala sağlamlarmı diye bakmaya geldik diye içeri giriyolar başlıyolar gülmeye, gelen geldi gelen geldi ev doldu kimse bişey sölemiyor sadece bize bakıp bakıp gülüyolar, biz hiç bozuntuya vermiyoz heykel gibiyiz bişeyde soramıyoz. laf arasında pantolonlarımızın yırtık olduğu için pijama niyetine garı donu giydirdiklerini öğrendik ohh dedik bi rahatladık, gerisi önemli değil dayakda yesek vız gelir. sonradan dayakta yemediğimizi anladık ne yaptıysak kendimiz yapmışız, trafik kazası falanda olmamış araba sağlam. gelenler gittikten sonra hemen toplandık köyden kaçdık. o günden sonra köye bir daha gitmedik, kimseye birşeyde soramadık hala daha ne olduğunu bilmiyoz, yaralarımın iyileşmesi 7-8 ay sürdü onu biliyom.