Hayvanlara zulmederek insanları eğlendirmek, işkence yaparak gösteri düzenlediğini sanmak nasıl bir aymazlıktır? Dört duvar arasında veya kafeslerde zor şartlar altında, aç bırakılarak veya elektrik şoklarıyla onların doğalarına aykırı olan hareketleri sırf birkaç insan cebinden para çıkarsın diye yapmak… Çok korkunç bir işkence yuvasıdır sirkler, hayvanlara ölüp bu acıdan kurtulmayı arzulatacak kadar…
Cholita da o cehennemin bir ayısı. 25 yıllık hayatının 20 yılını sirkte geçiren, eğitmenlerine zarar vermesin diye tırnakları çekilen, kafeslerini kemirmesinler diye dişleri sökülen, en sonunda da yaşadığı stresten tüm tüylerini kaybeden dünya tatlısı…
Cholita 20 yıl boyunca sirkte yaşam mücadelesi veren bir boz ayı.
Korkunç yaşama şartlarının yanı sıra tırnakları çekilmiş, dişleri sökülmüş ve yaşadığı stresten dolayı tüm tüylerini kaybetmiş.
Ayıların dişleri çok kuvvetlidir, pençeleri de öyle. Demir parmaklıkları bile azimle çiğnediklerinde esnetebilirler. Ama Cholita gibi hayvanlara uyguladıkları fiziksel ve psikolojik şiddet o kadar kötü ki hiçbiri buna cesaret dahi edemez sirklerde.
Daracık metal bir kafeste seyahat ederek geçirmiş yıllarını.
Bedeninden fazlasının sığamadığı, hareket etmenin lüks olduğu minicik bir kafes. Düşünsenize hiçbir yere hareket edemediğinizi birkaç saniye?
Sirk kapanınca da yine küçük bir kafesin içine, hayvanat bahçesine yerleştirilmiş.
Cholita’nın hikayesini duyan ve göğüs gerdiği acıları dindirmek isteyen Animal Defenders International topluluğu hemen harekete geçiyor.
Cholita için hayat ancak 25 yıl sonra renklenebiliyor.
Çabalar sonunda meyvesini veriyor ve Cholita ADI’nın geçici yuvasında bile hayatının değiştiğini anlarcasına mutlu oluyor.
Kafesler arasında bile resmen koşuyor yeni hayatına doğru. Hemen yolculuk için battaniyesine serilip atıştırmalıklara yumuluyor.
Suratındaki şu ifade bile dünyalara bedel. Onu seven, kurtaracak olan insanlardan aldığı enerjiyle belki de ilk defa sevildiğini anlayarak mutlu oluyor Cholita.
Onu yeni cennetine götürecek yol 28 saat sürdüğü için kurtarıcı melekleri onu sık sık ziyaret edip muz dilimleriyle besliyorlar.
Ama aslında favorisi üzümlermiş. Seni şapşik!
Cholita için doğal bir ortam yaratarak ihtiyacı olan her şeyi düşünüyorlar.
Onun bu yeni yuvası hazırlanana kadar da derneğin geçici yuvasında kalıyor. Fakat Cholita için bu yuva bile ömrü boyunca görmediği bir rahatlık sağlıyor.
Cholita artık yeni cennet ormanında huzurlu. Yemek yiyor, uyuyor, keşfediyor, tedavi oluyor, havuzunda yüzüyor, sonra biraz daha yemek yiyor.
