İsmail abi olsa muhtemelen şöyle derdi; “Çocukken bana süt mısır ısmarlamıştı, süt! Süt mısır ısmarlayan biri nasıl kötü olabilir? Aklın mantığın alıyor mu?”.
Süt mısıra çocukluğundan beri kalbi küt küt atanlar çok iyi bilir, seviyoruz efendim; neden mi?
Çünkü haşlanmış süt mısır satan amca ortaya çıktığında yazın geldiğini anlardık
Bu gizemli amca genelde kış mevsiminde de közde kestane satardı.
Çünkü cebimizdeki bozukluklarla sadece birini seçebilirdik ‘dondurma değil; süt mısır’
Sonra evdeki vişne suyunu buz kalıplarına döküp bedava meybuz yapmaca.
Çünkü kazandaki mısırların arasından en büyüğünü bir görüşte seçebilmek
Elf gözler her zaman en irini görür.
Çünkü tüm mısırı yedikten sonra büyük bir itinayla koçandaki suyu emiklemek
Ve su bittiğinde yaşanan hüzün.
Çünkü süt mısırın en ucundaki yumuşak bölümü kıtır kıtır kütletmek
Sonra da kardeşininkine salça olmak.
Çünkü yaz akşamlarında annelerin daha çok parkta kalma sebebi
Süt mısır var, huzur var.
Çünkü anne evde süt mısır haşladığında duyduğumuz o mis koku
Pazar akşamlarının ütü kokusunu bastırması.
Çünkü dişlerimizin arası ağlasa da asla bir tanesinin yetmemesi
DAHA ÇOK SÜT MISIR!
Çünkü süt mısırın mutlulukla bir alakası olması
Süt mısır sevmez mi insan?
En sıkı rakibinden de alırız bi ısırık bonusu:
<3 közlenmiş mısır.
