Oğuz Atay’ın edebiyatımızdaki yeri, yarattığı karakterler ve oluşturduğu hikâyelerden bağımsız olarak ayrı bir yerde durur. Bir eseri yaratan kişi, onu kendi hayalleriyle kaplayarak dünyaya getirdiği gibi yaşatmak için de gayret gösterir. Oğuz Atay’ın durumu da tam olarak böyle gelişir ve ilerler. Romanlarında karşımıza çıkan her isim, her sokak, her olay; kendimizden daha fazla bir varlığın gerçek olan taraflarını ifade ve işaret eder. Yani edebiyatın işleyişi, anlamına yeni anlamlar katarak gelişir.
Oğuz Atay, Tehlikeli Oyunlar kitabına başlamadan önce günlüğüne kitap ve karakterlerle ilgili bazı notlar düşmüş. O notlardan altı çizilesi olanları sizler için listeledik.
1. “İkinci kitabımda, herkesin saldırdığı ve saldırmakta haklı olduğu bir adamla (bir bakıma adam haklı görüyor onları) herkesin hor gördüğü bir kadının maceralarını yazacağım…”
2. “İkisinin de tek tek yaşantıları, onların birleşmesini zorunlu hale getirecek. Kimse adama acımayacak. Adam ise her zaman kötü değil…”
3. “Adam hiç unutmamış kendine yapılanları. Kendi yaptıklarını da aşağılığını da unutmamış, unutamamış…”
4. “Kadın biraz başka türlü, hep almaya çalışırken, kendine akılsızca güvenmiş. Haksızlık saymış başına gelenleri. Hep beklemiş cennete girmeyi…”
5. “Adam, bir cennet gibi görünüyor ilk zamanlar ona. Sonra -ne yazık- birbirlerine eziyet ediyorlar…”
6. “Hikâyeyi, kısmen adam anlatıyor. Kısmen başkaları. Kadın anlatmıyor. Yalnız adamla konuşuyor ve onu anlatıyorlar…”
7. “Sonunu şimdilik düşünemiyorum, fakat birçok bölüm yazabileceğimi hissediyorum şimdiden….”
8. “Adam, kendini çok didikliyor ve her yıkılışında, daha önceden yalnız kendinin bildiği küçük hesaplardan, küçük günahlardan dolayı bu yıkılışın olduğuna inanıyor…”
9. “Adam sonra ne oluyor? Belki başka bir kitabın konusu olur bu. Onun yıkılışının sonuyla başlayan bir kitap…”
10. “Onu herhalde daha sakin bir devremde düşüneceğim. Gene sondan başlamayı düşünüyorum. Bu sefer, formu daha esaslı düşünmeli ve yoğun, sıkışık bir şey olmalı bu hikâye…”
11. “Çoktandır aklımda; perşembe günlerini sevmem diye başlayacak adam anlatmaya. Küçük hesapların ve kesintisiz kuruntuların hikâyesi…”
12. “İsimleri bulalım. Adamın adı Hikmet, kadının adı Sevgi. (sonradan değişebilir, şimdilik kolaylık sağlasın da)…”
Kaynak: 1
