Nikos Kazancakis’in Eserlerinden Yaşam Motivasyonunu İyileştiren 12 Altı Çizilesi Cümle

20. yüzyılın en önemli Yunan felsefecilerinden olan Nikos Kazancakis, yazarlığın yaşamdan bağımsız olmadığını yarattığı eserlerde kanıtlamıştı.

Dünya ve dünyayı var eden her şey, onun düş gücünden hareketle pek çok ayrıntıya yaslanıyor, pişmanlıklar ve tecrübelerden beslenerek güçlü sonuçlara ulaşıyordu. Çünkü anlamın yolculuğu onun dünyasında her zaman için değişiyor, kendini yeni alanlar üzerinden yorumlatmasını biliyordu. Romanlarında olduğu gibi şiirlerinde ve oyunlarında de aynı çizgide ilerleyen Kazancakis, yazarlığın ötesinde bir yaratım sürecine dahil oluyor, okurlarını da aynı ortama davet ediyordu.

1964 yılında aynı isimle sinemaya uyarlanan Zorba, aslında onun tanınmasının önünü açan en önemli gelişmelerden bir tanesiydi. Kazancakis’in eserlerinden derlediğimiz liste, onun farklı ufuklara yaslanan altı çizilesi cümlelerinden oluşuyor.

1. “Dünyayı bugünkü durumuna getiren nedir, bilir misin? Yarım işler, yarım konuşmalar, yarım günahlar, yarım iyiliklerdir”

2. “Sonuna kadar git be insan, avare et ve korkma! Tanrı, baş şeytandan çok, yarım şeytandan iğrenir!”

3. “Yeni bir yol, yeni planlar! Artık dünküleri hatırlamaktan, yarınkileri istemekten vazgeçtim; şimdi şu anda ne oluyor, o ilgilendiriyor beni”

4. “Her insanın kendi deliliği vardır; bana da öyle geliyor ki, en büyük delilik, bir deliliğe sahip olmamaktır”

5. “Hey zavallı hey! Hepimiz kardeşiz be! Hepimiz kurtların yiyeceği etiz”

6. “Gerçeği söylüyorum size. İnsan, uçurumun kenarına varmadan, kanatlanamaz!”

7. “Hayır özgür değilsin, dedi. Senin bağlı bulunduğun ip, öbür insanlarınkinden daha uzun; hepsi bu kadar”

8. “Gerçek mutluluk budur: İnsanlardan uzak yaşayıp onları sevmek ve onlara gereksinim duymamak”

9. “Buğday gibi toprağa inip ölmen gerek kalbim, titreme başka türlü nasıl başak olursun ve açlıktan ölen insanları nasıl beslersin”

10. “Mutluydum; biliyordum bunu. Bir mutluluğu yaşarken onu kavramamız zordur; ancak o geçip de arkamıza baktığımız zaman, birdenbire biraz da hayranlıkla, ne kadar mutlu olduğumuzu anlarız”

11. “İki yol da sarp ve çetindi; ikisi de insanı doruğa çıkarabilirdi. İnsanın ölüm yokmuş gibi hareket etmesiyle, aklında her an ölüm olduğu halde hareket etmesi, belki de aynı şeydi”

12. “Alın yazımı da birlikte getirdim, alın yazım getirmedi beni, insan istediğini yapar, alın yazımı buraya ben getirdim”