Bu listeyi Rave Mag ekibinden Nazlı Sönmez hazırlamıştır, haberiniz olsun.
Yaptığı albümden nefret eden bir sanatçı görünce insan ister istemez etkilenir. Çünkü müziği severek dinlemek, onu yapana saygı duymayı ve onunla empati kurmayı da gerektirir.
Buna en sık verilen örnek Radiohead’in “Creep” şarkısı. Radiohead denildiği zaman hemen akla “Creep” gelir çünkü ergenlik döneminde herkes mutlaka “Creep”i sevmiş, benimsemiş “Ben burada ne halt yiyorum?” isyanına bulaşmıştır. Ama Radiohead kendi şarkısı “Creep”den nefret eder!
Bazı şarkıcı ve gruplar da yaptıkları albümü sadece bir kere dinlemişler. Resmen katlanamamışlar. Kendilerini tam olarak ifade edemediklerine inanmışlar. Bir de albümü yaptıkları dönemde yaşadıkları ve albümün hatırlattıkları da nefret etmelerine sebep oluyor. Yaptıkları albümlerden nefret edenler kimler diye merak ediyorsanız sizi aşağı alalım!
1. Lykke Li – Youth Novels (2008)
İskandinavya’dan kötü hiçbir şey çıkmıyor ama İsveçli Lykke Li’ye göre 2008’de yaptığı ilk albüm berbatmış. Dinlemeye bile katlanamamış. 2014 itibariyle kariyerinin zirvesine yerleşen ve deliler gibi turne yapan Lykke Li, evine döner dönmez bu itirafı yaptı. “Youth Novels”ı bir kere daha dinleyip, harcadığı o vakte yazık etmemesini ummaktan başka çaremiz yok.
2. Joy Division – Unknown Pleasures (1979)
O zamanlar albüm çıktığında grup elemanları, herkes tarafından bir klasik olarak kabul edilen “Unknown Pleasure” sonrasında hayal kırıklığına uğradıklarını ve albümün Pink Floyd’a benzediğini söylediler. İnsan hayret edip sonra tekrar hayret ediyor. Ama sakin olun, daha sonra yanıldıklarını da kabul etmeyi ihmal etmediler.
3. The Smiths – The Smiths (1984)
Bunu herkes üzerine alınabilir. Ben mesela, albümü sanki ben yapmışım kadar üzülüyorum Morrissey’in bu albümü beğenmemiş olmasına. Başından sonuna kadar güzel bir albüm ama Morrissey’in sıkıntısı da kayıt ve mix’lerle ilgiliydi. Bir türlü albümün kaydına ısınamadı. Biz ısındık ama. İyi ki böyle bir albüm var. Albümde “Still Ill”, “Pretty Girls Make Graves”, “Reel Around The Fountain” gibi hayatın fonuna koyulacak şarkılar var!
4. Eminem – Encore (2004)
Eminem, geri dönüp “Encore” albümüne baktığı zaman hoş şeyler hatırlamıyor. Üstelik yaptığı şarkılara da pek saygı duymuyor. Albümü kaydederken de efsanevi yapımcı Dr. Dre, Eminem’le ciddi boyutlarda dalga geçmiş. Albüm rap tarihinin efsaneleri arasında anılsa da, Eminem’in tavana vuran uyuşturucu bağımlılığı albümü bir türlü sevmesine izin vermiyor.
5. R.E.M. – Around The Sun (2004)
Üçlünün yıllar sonra yaptığı “Around The Sun” albümü hayranlarını büyük ölçüde heyecanlandırdı. Q-Tip ile bir düet barındırıyor albüm, şarkının adı da “The Outsiders”. Dinlememiş olanlar göz atsın, sevilmeyecek gibi bir şarkı değil ama grubun gitaristi Peter Buck, albüm için yaptığı “Sanki birileri sıkıntıdan ölüyormuş da, ölmemek için bu albümü yapmış” açıklamasıyla, grubun albümden nefret ettiğini açıklamış.
6. David Bowie – Never Let Me Down (1987)
David Bowie ve nefret yan yana gelince insanın sinirleri bozuluyor! Albümü yaptığı zamanlarda çamura batmıştı David Bowie. Her sanatçı bocalıyor işte bazen. Çok harika şarkılara iyi davranmadığını, yeterince ilgilenmediğini, ilgilenseydi çok daha başarılı bir iş çıkaracağını savunuyor Bowie ama yine de albüm efsane. İstediği kadar nefret etsin.
7. The Beatles – Let It Be (1970)
Beatles bu albümden, albümü yaparken yaşanan gerginlik ve kavgalar yüzünden nefret etti. Bir türlü ısınamadılar. Kendileri bir türlü “Let It Be” diyememişler. Ne olursa olsun onlara saygımız bitmiyor.
8. U2- Pop (1997)
Hayır, Bono gözlüklerini takmayı unutmadı. Her şey yerli yerindeydi. 1997 yılında çıkan “Pop” albümü, nefret edilecek bir iş olduğunu U2 şarkıları bir türlü mix’leyemeyince belli etmişti. Bir şarkıyı mix’leyemiyorsanız, orada ciddi bir sorun vardır ya da şarkı kötüdür.
9. Oasis – Be Here Now (1997)
Olayların adamı, Oasis’in vokali Noel Gallagher albümün saçma sapan notalarla, upuzun şarkı sözleriyle dolu olduğunu ve kokain kullanan akılsızlar tarafından yapıldığını söylüyor. Bu lafın üzerine insan, “neden nefret ettiniz bu albümden” diye soramaz zaten. Bu arada, “Be Here Now” gerçekten de çok iyi bir albüm sayılmaz.
10. The Rolling Stones – Their Satanic Majesties Request (1967)
Grubun en dağınık albümü ve kendileri de buna katılıyor. Mick Jagger, grubun en yaramaz ve akılsız döneminin 1967’de bu albümü yaparken yaşandığını kabul ediyor. Pislik içinde olduklarını ve yapımcının da “Tamam hadi gidin” diyerek stüdyodan gönderdiğini anlatıyor. Tüm maddelerde olduğu gibi, uyuşturucunun ve rehavetin grupların kariyerlerinde böyle leke gibi kötü albümler bıraktığını görebiliriz.
