“Event Horizon Teleskopu”na ve Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Bilim Vakfı öncülüğündeki astrofizikçilere teşekkürlerimizi sunuyoruz çünkü kara deliğin bugüne kadar çekilememiş fotoğrafı sonunda çekildi! Güneş sistemini daha iyi anlayabilmek için kara deliklerin nasıl oluştuğunu anlayabilmemiz oldukça önemli. Buna rağmen biz insanların kara deliği yakalaması ve incelemesi oldukça güçtü. Ta ki bugüne kadar:
Araştırmalara göre galaksimizde yaklaşık 10.000 kara delik bulunmakta!
Elbette ki bunca zamandır NASA ve diğer kuruluşlar bize karadeliğin neye benzediğini anlatabilmek için temsili fotoğraflar kullandı. Fakat dediğimiz gibi bunlar gerçek fotoğraflar değil sadece temsili fotoğraflardı.
Samanyolu Galaksisi’nin ortasında bulunun Sagittarius A adlı kara deliğin ilk detaylı fotoğrafları yarın yayınlanacak
Uluslararası çaba gerektiren bir iş!
İlk olarak, bir kara deliğin fotoğrafını çekebilmenin ne kadar zor olduğunu tekrar belirtelim. Kara deliğin yaklaşmakta olan görüntülerini elde edebilmek için dünyanın dört bir yanından bilim insanları işbirliği içerisinde yıllardır çalışıyorlar.
Event Horizon’a dönecek olursak
Karadeliği ilk kez görüntüleyen teleskop Event Horizon aslında o kadar da büyük bir teleskop değil. Aslında birbirinin gücünü arttırmak için birleştirilmiş bir dizi radyo teleskoptan oluşuyor.
Merak etmeyin başımıza bir şey gelmeyecek!
“Very Long Baseline Interferometer (VLBI)” olarak bilinen bu teleskopların form büyüklüğü yaklaşık olarak Dünya kadar! Bu kadar büyük bir sisteme sahip olmalarının ise bir nedeni var. Her ne kadar Sagittarius A inanılmaz bir büyüklükte de olsa, ki Güneş’ten 4 milyon kat daha büyük olduğunu belirtelim, aynı zamanda 26.000 ışık yılı uzaklıkta. Yani bu da demek oluyor ki bu kara delik bizi yakın zamanda içine çekemeyecek kadar uzakta fakat görmek ve fotoğrafını çekmek de bir o kadar zor.
Peki tüm bu süreç nasıl ilerledi?
“Event Horizon Teleskopu”; Şili, Havai, Arizona, Meksika, İspanya ve Güney Kutbu’nda konumlandırılmış ve birbiriyle senkronize edilmiş teleskoplardan oluşuyor. Bu teleskoplar farklı bilgileri bir araya toplayarak süper güçlü bir bilgisayarın yardımı ile bir data oluşturuyorlar. Bu datalar sonucunda da Sagittarius A’nın ilk fotoğrafını elde etmiş oluyoruz.
İşte internetteki ilk fotoğrafı görüyorsunuz!
Bahsettiğimiz fotoğraflar aslında 2017’de çekilmiş fakat teleskoplar tarafından toplanan data o kadar büyük ki sabit disklerde saklanıyor ve fiziksel olarak data işlem sistemlerine giriliyor. Bir de gözlemciler tarafından incelenmesi şart. Bu da fotoğrafların bize neden 2017 yılında ulaşmadığını açıklar.
Tüm bunlar neden önemli?
Çok havalı bir olay olmasını bir kenara bırakırsak, kara deliği daha detaylı inceleyebilmek bilim insanlarına uzay ve fizik bilimleri için yepyeni bir bakış açısı kazandıracak. Einstein’ın İzafiyet Teorisi ya da Yerçekimi Teorisi gibi uzun zamandır var olan teoriler daha detaylı incelenebilecek.
