Bilemedik biliyor musunuz ama, İran’lı kadınlar şu anda, belki de en ihtiyacımız olan konuda çok güzel bir pasif direniş gerçekleştiriyor. İranlı gazeteci Masih Alinejad’ın başlattığı bu akımın temeli, kadınların saçları açık fotoğraflarını sosyal medyada paylaşmaları. İran, 5 aşamalı bir tesettür cetvelinde 2. sırada bulunuyor.
Eski bir İstanbul fıkrası vardır. Doğu yönüne giden bir geminin kıçında bir adam, yüksekçe bir yerde duruyor ve onu dinleyenlere “Batı’ya gidiyoruz!” diye bağırıyor. Bu, sanırım değil Türkiye’nin, dünyanın içinde boğulduğu yozluğun en büyük kanıtı.
“Bir ülkedeki mutluluğu tartmak için kadınların gülüp gülmediğine bakın.” Diyorlar ya, İran’daki kadınlar artık mutlulukları için protesto yapıyorlar. Seksist klişelerdeki gibi, koca, para ya da araba istemiyorlar. Mutlu olmak istiyorlar. Kel yaratılmadılar ve saçlarını istiyorlar.
Gülümsemelerini geri istiyorlar. Bakar mısınız bir ne kadar güzeller?
Bu, Masih Alinejad, söz konusu gazeteci kadın. Sadece gazeteci de denemez, aktivist, kadın hakları savunucusu.
Masih’in karşı çıktığı, İran’a göre “Makul” bulunan kapanma cetvelinde her mezhebin bir kapanma kriteri var. Kimse kadınlara sormuyor.
Başta bu hareket, Masih’in hem kapalı hem de açık fotoğraflarını yan yana paylaşmasıyla başladı. Bu insanları cesaretlendiren bir hareketti.
Masih’in bu cesareti, İran’daki kadınların çoğunu etkiledi. Belki hepsi harekete geçemedi ama, çoğu “Başka bir dünya da mümkün demek lan!” dedi ve ümitlendi.
Masih’e inanılmaz bir destek yığılmaya başlandı. Ve kadınlar, bunu cesur bir hamle olarak yapıyorlardı çünkü İran’da saçın ifşa edilmesi hala bir suç.
Buna rağmen bir sürü İran’lı kadın, cezaya rağmen, belki de gelecek için kendilerini riske atmaya başladılar.
İş o kadar güzel bir noktaya geldi ki, İran’lı bir sürü erkek de bu hareketi destekler girişimlerde bulunmaya başladılar.
Masih’in insanları “gazlarken” kullandığı terimler bile hiç bir ideoloji içermiyor. Diyor ki, “Rüzgarı saçınızda hissetsenize?
Ve bu asla bir algı yönetimi de değil. Diyor ki Masih “İran tüm İran’lılar için. Ben kapanmak istemiyorum. Annem açılmak istemiyor. İran ikimizin de olmalı.”
Masih’in mücadelesini daha güzel özetleyen bir de video var. Kadınlarımız rüzgara yabancıysa, bu dünyanın ayıbı. Ne dersiniz? Yetmedi mi?