Ebeveyn olmanın heyecanını yaşayan insanların tipik hale gelen tepkileri vardır; özel bir anlam ifade eden isim vermek… Bununla birlikte sevdiğiniz insanlara yazdığınız ya da yazmayı hayal ettiğiniz şiirleri düşünün. Onları anlatan, onlara özel olan… Şimdi de Hindistan’a doğru bir yolculuğa çıkalım. Çünkü bu coğrafya yer alan bir köyde doğan her çocuğa özel olacak şarkılar yazılıyor. Bu şarkılar da çocukların bir anlamda ‘isimleri’ oluyor. İşte Kongthong köyü ve enteresan hikayesi.
Kuzeydoğu Hindistan’daki Kongthong köyü’nde yaşayanlara Khasiler deniyor. Halk, Meghalaya eyaletine bağlı Khasi Tepeleri’nde yer alıyor
Küçük bir köy olan Kongthong’da 130 haneyi yaşıyor. Bu köyü benzersiz yapan ise özel yapan ise benzersiz bir geleneğe sahip olmaları
Köyde yaşayan kişilere isim olarak eşsiz bir melodi veriliyor. Yeni doğan çocuklar, doğdukları ilk hafta içinde bir ismi almalı
Daha doğru bir ifadeyle onlara bir hafta gibi kısa bir süre içinde şarkı yazılmalı.
Hindistan, Meghalaya’daki Kongthong köyünde yeni doğan bebeklere isim vermek biraz yaratıcılık gerektiriyor. Doğumdan sonraki bir hafta içinde anneler, çocuk için kendi adlarına hareket edecek bir şarkı bestelerler. Tüm şarkılar benzersizdir ve Kongthong’u dünyadaki en müzikal yerlerden biri yapar.
Bu geleneğe “annenin şarkısı” deniliyor. Yerliler hiçbir zaman aynı melodiyi bir başkası için kullanmıyorlar
Khasi dilinde melodi verme geleneği jingrawai iawbei olarak geçiyor, Bu tercüme edildiğinde “annenin şarkısı” ya da “klanın ilk kızının şarkısı” anlamına geliyor. Anneler, sözsüz melodiyi bulmaktan sorumlular ve süreç, anne sevgisinin bir ifadesi olarak görülüyor. Melodik isimler çoğunlukla çocuklar için kullanılıyor (örneğin, onları içeri çağırmak ya da ninni söylemek gibi) ama ergenlikle birlikte kaybolmuyorlar. Köylülerin geleneksel, kolay yazılabilen bir adları olsa da, yetişkinler hala birbirlerine kendi şarkılarıyla sevgiyle hitap ederler.
Adlandırma geleneği nesiller öncesine dayanıyor. Bu gelenek köydeki erkeklerin ormanda avlanırken birbirlerini takip etmelerinin bir yolu olarak başladı
Birinin adını bağırmak yerine söylemenin, ruhların onları takip etmesini zorlaştırdığına inanılıyordu. Gelenek muhtemelen başka bir amaca hizmet etti; şarkılar konuşulan veya bağırılan kelimelerden daha uzun mesafeler kat ederek onları grup avcılığı için pratik bir iletişim aracı haline getirir.
Bu gelenek sadece Kongthong’da geçerli değil
Kongthong, bölgedeki geleneği gözlemleyen tek köy değil, ancak o köy bununla ün kazanıyor. Yaşlı bireyler, modern teknolojinin kültürün söz konusu bölümünü aşındıracağından endişe ediyor. ancak bazı değişiklikler memnuniyetle karşılandı. Son zamanlarda Medyanın konuya ilgisiyle popülerlik kazanan konunun turistlerin de dikkatini çekmesine sebep oldu. Ve böylece kısa bir süre içinde bu köy de ün kazandı. Ancak köyün yerlilerinin beklentileri uygulamanın gelecek yıllarda da korunacağı yönünde.
Ne dersiniz; siz de doğacak çocuklarınıza bir şiir ya da şarkı yazmak istemez misiniz? Daha anlamlı olur gibi gözüküyor…
