Şekilden şekle giren, türlü anlamlara çekilebilen bir kelime “iyi”. Bazen lafı geçiştirmek, bazen de trip atmak için kullanılan bir hayat kurtarma kiti.
“İyi”, Türkçe’nin esnekliğinin en sağlam örneklerinden biri;
Akraba ziyaretlerinin en popüler sorusuna karşı tek silahınızdır “Okul nasıl gidiyor?”
-İyi.
Senden uzun uzun yorumlar beklenen sorulara karşı köprüden önce son çıkıştır “Ne düşünüyorsun, nasıl olmuş?”
-İyi.
İçinde fırtınalar kopsa, psikolojine nükleer atılmış olsa da tek bir cevap vardır “Nasılsın?”
-İyi.
Bazen tonla küfrü üç harfe sıkıştırabilirsin “Diş macununu ortasından sıktım, çişimi yaparken her yere damlattım, yemeği de hiç beğenmedim ama seni çok seviyorum cnm”
-İyi!
Ya da uzun uzun trip atmamak adına kestirmeden gidersin “Ama aşkım ya şöyle de böyle, hebele de hübele”
-İyi…
Bazen kelime kotanı doldurmuş olursun, muhabbet etmek işkence gibi gelir “Ondan sonra şöyle yapmış, herkes de şaşırıp kalmış”
-İyi.
Bazen “he canım he” demenin başka bir yoludur “Bunun doğrusu kesinlikle şudur, tamam mığğ?”
– İyi, iyi…
Kem gözlerinizin, kıskanç bünyenizin bir ürünü de olabilir “Hikmet’e ayfon 6 almışlar olm!”
– İyi.
