Din ve iyilik arasında toplum arasında çoğunlukla doğrudan bir ilişki olduğu düşünülür. Ama her şeyi sorgulayan bilim insanları bu görüşün gerçekliğini de sorgulamadan geçmediler. Current Biology dergisinde yayımlanan makalenin verilerine göre, ailelerinden din eğitimi alarak büyüyen çocuklar sandığımız gibi daha olumlu davranışlarda bulunmuyorlar.
Herhangi bir dine odaklı olmayan ve birden fazla ülkede yapılan bu çalışmalar, din ve insanlık ilişkisine objektif bir bakışla yaklaşıyor.
1. Chicago Üniversitesi’nin araştırmalarına göre, dindar olmayan ailelerde büyüyen çocuklar, dinle büyüyen çocuklara göre daha nazik ve fedakarlar
2. 5-12 yaş arası 1170 çocukla yapılan araştırma; Türkiye, ABD, Çin, Kanada, Ürdün ve Güney Afrika ülkelerini kapsıyor
3. Araştırmaya katılan çocukların empati ve adalet duygusu, ailelerinden alınan bilgilerle rapor edildi. Ve o ailelerin dindarlık düzeyleriyle karşılaştırıldı
4. Sonuçlara göre; dindar ailelerin çocuklarında fedakar davranışlar azalırken, cezai davranış eğilimleri de acımasızlaşıyor
5. Dinin olmadığı ailelerde büyüyen çocuklarsa daha verici ve cömertler
6. Araştırmanın yapıldığı tüm ülkelerde sonuçlar birbiriyle benzerlik gösteriyor
7. Araştırmayı başlatan Profesör Jean Decety; “Çalışmamızın sonuçları, toplumun konuyla ilgili genel görüşlerinin tam tersini gösteriyor.”
8. Dindarlık ve fedakarlık arasındaki negatif korelasyon çocukların yaşları ilerledikçe artıyor
9. Dindar ailede daha çok zaman geçirdikçe, çocuklar paylaşıma giderek daha kapalı oluyor
10. Ayrıca dindar ailelerin çocukları, öyle olmayanlara kıyasla yargılama konusunda daha acımasızlar
11. Bu çalışmalar, önceden yetişkinler üzerinde yapılan araştırmaların verilerini de destekliyor
12. Yetişkinlerde de, çocuklarda olduğu gibi dindarlık, merhametsiz davranış ilişkileriyle bağlantılı
13. “Bu sonuçlara göre, seküler yetiştirme tarzı insanın iyiliğini azaltmıyor, hatta tam tersini yapıyor.” Jean Decety
İtirazlar için, yararlandığımız kaynak işte şurası: Patheos 🙂
