Terapi hayvanlarından çok bahsetmiştik, insanların ruh sağlığına nasıl dokunduklarını ve sevginin gücüyle karşılıklı birbirlerini nasıl tedavi ettiklerini… Bunlar bazen midilliler bile oldu. Fakat bu hikaye biraz farklı. Biz insanlar hastalanıyoruz, ihtiyaç duyuyoruz da evcil hayvanlarımız hiç ürkmüyorlar mı veteriner kontrollerinden? Hatta çoğu veteriner yolculuğunda suratlarını asmaya ve huysuzlanmaya başlıyor. Kapıya geldiği an poposunu dönüp oturanlar mı dersiniz, hiç tanımadığınız içindeki canavarı dışarı çıkaranlar mı dersiniz… Colorado’dakiler ise bizden biraz şanslı, çünkü onlar hemşire kedi Ron’a sahipler.
Ron, sokaktan kurtarılmış ve hayvan hastanesine getirildiğinde aşırı korkak davranışlar sergileyen bir kediymiş.
Sokak hayatının da vermiş olduğu hayat tecrübesi olsa gerek, Ron insanlardan ve bedenine dokunup onu kontrol etmek isteyen veterinerlerden çok korkuyormuş. Agresifliği ve ürkekliği ile zor kontrol ve tedavi edilmiş.
Tedavinin ardından geçici yuvasına yavaş yavaş alışmaya başlayan Ron, hayvan hastanesine gelen diğer köpek ve kedilerle güzel ilişkiler kurmaya başlamış.
Önceleri uzaktan başlayan mırlama ve sevdirmeler yerini kafeslere tırmanmaya bırakmış.
Kontrol bekleyen kedi ve köpekleri sakinleştirmek için elinden geleni yapan Ron, sanki bir elemanmış gibi gün içerisinde hastalar arasında turlamaya da başlamış.
“Bir gün veterinere aşırı korkmuş ve agresif bir kedi geldi. Müdürümüz bu şartlar altında kediyi tedaviye almanın imkansız olduğunu söyledi ve o an Ron koşarak bu korku dolu kediciğin çevresinde sürtünmeye ve sarılmaya başladı.”
“Ardından o korkmuş kediden eser yoktu. Rahatlamıştı ve onu da muayeneye alabildik.”
Diyor Northfield Veterinary Hospital’da çalışan veterinerlerden Shelly Sandel.
“Sanki kendisinin de bu yollardan geçtiğini ve sonunda bir şey olmadığını, her şeyin iyi olacağını söylermiş gibi rahatlatıyor onları.”
Hastalara güven veren Ron, kendindeki değişimi onlara göstererek rahatlamalarını sağlıyordu belki de.
“Anestezi altındaki hayvanlara da sarılıp onları vücut sıcaklığıyla ısıtmaya başladı.”
Masanın üzerindeki hastaları bir an olsun yalnız bırakmayıp destekleyen Ron, tabii ki sadece belli muayenelere katılabiliyor. Hijyen faktörüne de dikkat ettiklerin belirtiyor veteriner Sandy.
“Uyuyakalmak üzerelerken de mırlayarak onları rahat hissettirmeye çalışıyor.”
Hastaneye gelen ve Ron’un bu hizmetini gören evcil hayvan sahipleri ise bu fotoğrafları sosyal medyadan paylaşınca Ron için özel olarak randevu almak isteyenler veterinerin telefonlarını baya meşgul etmişler. Ron ise bunlardan hala habersiz, ürkmüş dostlarını kucaklamayı kendine görev edinmiş bir şekilde pelerinsiz kahramanlığına devam ediyordu.
3 ay sonunda fahri hemşirelik görevi sona eren Ron için ayrılık vakti geliyor.
İş arkadaşları ve diğer canlar onu baya özleyecekler.
Şimdi ise Ron onu çok seven ailesinde küçük bir çocuk ve hatta diğer hayvanlardan pek hoşlanmadığı halde Ron’a çabucak ısınan bir köpekle mutlu hayatına devam ediyor.
Burada da hasta bir köpeğin patisini yalayarak ona destek veriyor. Bir tanesin Ron!
Bonus: Ron gibi hemşire kedilerden biri de geçen sene Polonya’da görülmüştü.
Mırlayarak hastaları rahatlatan Rademenesa, 2 aylık halinden beri bu işe patisini koymuş.
Bizde de var mı Ron veya Rademenesa gibi hemşire kediler?
