Ansızın yayından kaldırılan Leyla ile Mecnun dizisindeki İsmail Abi karakterinden bahsediyorum tabii ki.
Gerçek olmadığını bilsek de, haftada bir gün televizyonda o kadar iyi, saf, masum bir arkadaşı/abiyi izlemek güzeldi. En kral dizi karakterleri arasına ismini yazdıran bu ‘çocuk-abi’ hiç unutulmayacak, sık sık “laaps” diye akıllara düşüp kâh güldürecek kâh burun direklerini sızlatacak. Vir vir vir, nam nam nam hatırlanacak.
Bu kadar iddialı olmamın nedenleri var tabii.
Çünkü o en kral arkadaştı
Arkadaşları için yapamayacağı bir şey yoktu; ölümle pazarlığa tutuşmak da dahil. İnsan en kral arkadaşını unutur mu?
Çünkü dedelerinin de üzerimizde büyük emeği var
İsmail Abi’nin genleri malum… Bugün hayatımızı kolaylaştıran ne varsa hepsinde dedelerinin emeği var. Buna, şu an elinizde tuttuğunuz telefon da dahil.
Çünkü halası hepimizin komşusu
Her dedikoducu komşumuz, onun ‘magazin gazeteciliğinin temellerini atan’ halasını hatırlatacak. Diğer halasının kulakları da, dağcılık sporuna verdiği emekten ötürü çınlayacak sık sık.
Ekmek parası ve sigorta herkesin sorunu
“Nabıcan, ekmek parası…” cümlesini çokça kuracağız maalesef. Sigorta hep sorun olacak, yol ve yemek insaflara kalacak. Yeni işler aranacak, sayın işveren beylerin olmadık kriterleriyle karşılaşacağız ve aklımızdan o soru geçecek: Bu butona İngilizce mi basıyoruz, neden şart İngilizce?
Çünkü Kireçburnu Sahili çok güzel
Ve yolumuz oraya her düştüğünde, kuru yük gemilerine el sallamak geçecek aklımızdan. (Fotoğrafın kaynağı şurası)
Çünkü herkes aşk acısı çeker
Ve onun sorduğu soruyu sorar: Bu acı geçiyor mu? (Bu çalışmanın ilk kaynağını bulamadım)
Çünkü gönüllere tercüman olur
Harlem Shake’i bilse ona da aynısını yapardı…
Çünkü ‘bir ses gelsin’ isteriz
Boşluğa doğru bağırdığımızda bir dostun sesini duymak isteriz. Bu sesin geleceğini bilmek huzur verir. (Tişört: Cihan Bakacak)
Çünkü hep birileri gider
http://www.youtube.com/watch?v=o1KOdA9ur6c
Çünkü birileri hep gider ve biz neden gittiklerini merak ederiz. Gitmesinler diye daha renkli bir hayat sunmaya çalışırız; İsmail Abi’den öğrendiğimiz gibi.
Ve geri dönmelerini bekleriz
Niye dönmesin ki?
Hem o nasıl söz öyle?
İnsan İsmail Abisini unutur muymuş hiç?!
