Bu listeyi, sokakta hiç ama hiç karşılaşmak istemediğimiz arkadaşlarımıza, her karşılaştığımızda üniversite sınavında hangi bölümü kazandığımızı merak eden amcalara, köşe bucak kaçtığımız halde bizi ne yapıp edip bir yerlerde sıkıştıran ve ‘KPS’den kaç puan aldığımızı merak eden teyzelere, bir de evlenip evlenmediğimizi, çocuğumuz olup olmadığını merak eden ve annelerimizi her fırsatta sıkıştıran meraklı komşulara adıyoruz. Bizi onlar var etti…
Karşılaştığınız kişiden duyduğunuzda sizden kurtulmak istediğini anlamanız gereken ya da yer yer hepimizin birilerinden kaçmak için kullandığımız önemli söz kalıplarını derledik sizlere, büyük hizmet öyle demeyin.
Aynen abi
– Abi yaptığına baksana, kalkmış bana bencil diyor.
* Aynen abi.
– Abi ben mi bencilim, onun yaptıklarına bir bak.
* Evet abi aynen.
– Bir günden bir güne katkıda bulunmuşluğu mu var eve?
* Ayyyyynen abi aynen. (Vurgulu söyleyeyim ki dinlediğimi sansın.)
– Kardeşim o kadar harcama yaptım, o ne yaptı allasen?
* Aynen
– Bak abi, dur, hesaplayacam, bi saniye…
* Aynen abi
– Aynen mi?
* …
Oldu o zaman
– Eee Zafer nasıl abi?
* İyi abi, çalışıyor aynı yerde işte.
– Selam söyle.
* Olur abi söylerim. (Söylemeyecek.) Oldu o zaman…
– Esma teyze iyi, değil mi?
* İyi abi çok şükür.
– Ellerinden öperim. Ne zamandır gelecem, vakit bulamadım bir türlü.
* İletirim abi. Tamam, oldu o zaman…
– Şey nasıl abi ya, neydi senin küçüğün adı?
* …
Bildiğin gibi / Aynı abi
– Oooo Süleyman nereye böyle?
* Markete gidiyorum, yumurta istedi de annem.
– Baban nasıl? Kahveye gelmiyor ne zamandır.
* Bildiğin gibi Mahmut Amca.
– Annen iyidir inşallah.
* O da bildiğin gibi, aynı işte.
– Sen naaptın, okul nasıl gidiyor?
* Aynı işte Mahmut Amca, bildiğin gibi.
– Tıp olmadı mı tıp?
Hayırlısı / Kısmet
* Oldu abi görüşürüz o halde.
– Bizim nişan da bozuldu abi ya.
* Hadi ya, üzüldüm. (Üzülmedi)
– Kız tarafı vazgeçti, istemedi.
* Hayırlısı olsun abi.
– Sordum soruşturdum, mesele paraymış abi.
* Bu işler biraz da kısmet abi.
– Benden hemen sonra başkasıyla nişan yapmışlar.
* Hayırlısı olsun abi.
– Bizimkiler çok üzüldü, kendilerini suçladılar hep.
* Abi hayırlısı yaa!
Tamaaaam şimdi hatırladım
* Hatırlar mısın, bizim sınıfta bir halime vardı.
– Hmmm, yok abi hatırlamadım.
* Ya hani saçını sürekli topuz yapardı da biz de dalga geçerdik.
– Hatırlamadım abi ya. Eee noolmuş ona?
* Hatta bizim yüzümüzden öğretmenden fırça yemişti.
– Allah Allaaaaaaahh, neden hatırlayamıyorum ki?
* Abi hani bir gün fena gıcık etmiştin de…
– Tamaaaaaaaamm, şimdi hatırladım! (Hatırlayamadı.)
Takma abi yaa
– Abi ben de kız arkadaşımdan ayrıldım yeni.
* Takma abi yaa, boşver.
– Abi meğerse aldatıyormuş ya, nasıl kanmışım abi ya!
* Abi takma yaa, sana kız mı yok!
– İlk fark etmem nasıl oldu biliyor musun?
* Takma abi, olur öyle…
Abi telefonum yanımda değil ya, çaldırsana sen
– Mustafa ne iyi oldu seni gördüğüm. Görüşelim bundan sonra yaa!
* Olur abi neden olmasın.
– Numaram var di mi sende?
* Var, abi olmaz olur mu? (2 yıl önce silmiş.)
– Ben yine de söyleyim abi numaramı, kaydetsene.
* Abi telefonum yanımda değil ya. Çaldırsana sen, eve gidince kaydederim ben numaranı. (Ankesörlü telefon sanki, taşımıyor yanında, lükse bak!)
İstersen gel ama sıkılırsın
– Eee, şimdi nereye gideceksin Berkant?
* Abi ben Starbucks’a gidecem, arkadaşların yanına.
– Öyle mi? Ben de gelsem olur mu? Hem biraz daha laflarız.
* Yaa aslında… İstersen gel ama sıkılırsın. (Geldi.)
Numaran aynı mı
– Orkun iyi ki buradan geçmişim ya, yoksa seni göremeyecektim.
* Evet abi ben de sevindim. (Sevinmedi.)
– Ne tarafa gideceksin sen?
* Abi ben şu tarafa gidecem. (Az önce o taraftan geldi oysaki.)
– Tamam o zaman, görüşelim mutlaka.
* Numaran aynı mı? (Aynı derse topuklayacak.)
– Sende hangisi var? (Ters köşe.)
