Edebiyatın klasik olarak nitelendirdiği eserler, aslında pek çok şeyin zeminini oluşturur. Başta hikâye olmak üzere hikâyeye hayat veren insan ve onun doğası, bu zeminin etrafında ve tam ortasındadır. Edebiyatı edebiyat yapan en önemli gerekçelerden biri de budur. Çünkü klasik olan bir eser, aslında tarihe de kendi birikimiyle katkı sağlar. Bu katkının söz konusu metinler arasındaki yeri, doğal aktarımın sağlanması ve anlaşılmasıyla mümkündür.
İtalyan romancı Calvino, yaşadığı dönem itibarıyla eserlerini en doğru çizgi üzerinden vermeye çalışmış, bunu doğru şekillerde ifade etmiştir. Dönem tanıklığı ve buna bağlı olarak kaleme aldığı eserler, onun bu başarısının ve kalıcılığının en önemli kanıtıdır. Klasik eserlerin dünya edebiyatındaki önemine vurgu yapan tanımları, her dönem okunması ve öğrenilmesi gereken bilgiler arasında yer almaktadır.
1. “Klasikler, haklarında asla ‘okuyorum’ sözünü değil, genellikle ‘yeniden okuyorum’ sözünü işittiğimiz kitaplardır”
2. “Bir klasiği her yeniden okuma, ilk okuma gibi bir keşif okumasıdır”
3. “Okumuş ve sevmiş olanlar için zenginlik anlamına gelen, ama zevkine varabileceği daha iyi koşullarda ilk kez okuma şansını bulanlar için de o denli zenginlik demek olan kitaplara klasik denir”
4. “Bir klasik, sürekli olarak kendisi hakkında bir eleştirel söylemler bütününü tahrik eden, ama hep onları silkeleyip üzerinden atan bir yapıttır”
5. “Klasikler, haklarında duyduklarımızla ne kadar bildiğimize inanıyorsak, gerçekten okuduğumuzda o kadar yeni, beklenmedik, benzersiz bulduğumuz kitaplardır”
6. “Eski çağların tılsımları gibi, evrenin eşdeğeri biçimini alan bir kitaba klasik denir”
7. “Senin klasiğin, kayıtsız kalamayacağın ve onunla bağlantılı olarak, hatta onunla karşıtlık içinde kendini tanımlamanı sağlayan yapıttır”
8. “Bir klasik, öteki klasiklerden önce gelen bir kitaptır; ama önce ötekileri, sonra da bu kitabı okuyan kişi, hemen onun soy kütüğü içindeki yerini fark eder”
9. “Güncelliği arka plandaki gürültü konumuna atma eğilimi gösteren, ama aynı zamanda bu arka plandaki gürültü olmadan yapamayan şey, klasiktir”
10. “En uyumsuz güncelliğin egemen olduğu yerde bile, arka plandaki gürültü gibi varlığını sürdüren şey, klasiktir”
11. “Okumuş ve sevmiş olanlar için zenginlik anlamına gelen, ama zevkine varabileceği daha iyi koşullarda ilk kez okuma şansını bulanlar için de o denli zenginlik demek olan kitaplara klasik denir”
12. “Bir klasik, söyleyecekleri asla tükenmeyen bir kitaptır”
13. “Klasikler, bizim okumamızdan önceki okumaların izini üzerlerinde taşıyarak ve geçtikleri kültür ya da kültürlerde (ya da daha yalın bir dille, dil ya da görenekte) bıraktıkları izi peşlerinden sürükleyerek bize ulaşan kitaplardır”
14. “Klasikler, gerek unutulmazlıklarıyla varlıklarını duyurduklarında, gerek kolektif ya da bireysel bilinçdışı kılığına bürünüp belleğin katmanları arasında gizlendiklerinde, özel bir etki gösteren kitaplardır”
