Rock efsanesi Freddie Mercury, olağanüstü performanslarıyla kalabalıkları her zaman büyülemeyi başardı. Ne yazık ki 1991’de AIDS’in bir komplikasyonu olarak Bronchopneumonia’ya bağlı olarak zamansız bir ölümle karşılaştı. Yakın arkadaşı Elton John, Love Is the Cure: On Life, Loss, and the End of AIDS adlı kitabında Freddie’nin ölümünden sonra onun kendisine yaptığı jest ile ilgili bir hikaye paylaşıyor.
Lafı daha fazla uzatmadan sizi bu dokunaklı hikayeye alalım:
İkonik Şarkıcı Freddie Mercury’nin ölümü sevenlerini yasa boğmuştu, aradan 27 yıl geçmesine rağmen bu hüzün devam ediyor.
Freddie’nin en yakın arkadaşlarından biri olan Elton John, kitabında Freddie Mercury ile ilgili dokunaklı bir hikaye paylaşmıştı
“Freddie ölmeden bir gün öncesine kadar AIDS olduğunu kamuoyuna açıklamadı. Sahnede gösterişli bir adamdı ama özel hayatını kendine saklardı”
“Freddie 1987’de tanısı konduktan hemen sonra AIDS olduğunu ilk bana söyledi. Harap oldum çünkü daha önce bu hastalığın arkadaşlarıma ne yaptığını gördüm, Freddie’ye ne yapacağını biliyordum”
“Freddie de ölümün geldiğini biliyordu, acı çekiyordu. Ama inanılmaz derecede cesurdu, istifini bozmadı, grubu ile performanslarına devam etti. Ayrıca her zaman olduğu gibi komik ve cömert bir insan olmayı sürdürdü”
“Freddie 1980’lerin sonu ve 1990’ların başında iyice kötüleştiğinde artık buna katlanmak çok zordu. AIDS’in ona neler yaptığını görmek beni çok üzüyordu”
“Sonunda, vücudunu kaposi sarkomu sardığında, neredeyse kör olmuştu. Ayakta duramayacak kadar güçsüzdü. Doğal olarak Freddie son günlerini kendi rahatına bakarak yaşamalıydı. Fakat Freddie öyle biri değildi. O gerçekten başkaları için yaşadı”
“Freddie 24 kasım 1991’de bize veda etti. Cenazeden bir hafta sonra hala kederliydim”
“Noel gününde, bana kendi için bir vasiyet bıraktığını öğrendim. Evde canım sıkkın bir şekilde oturuyordum, bir arkadaşım çıkageldi ve bana yastık kılıfına sarılı bir şey verdi”
“Kılıfı açtım ve içinde en sevdiğim ressamlardan biri olan Henry Scott Tuke’un tablosu ve Freddie’den bir not vardı”
“Yıllar önce, Freddie ve ben birbirimize abartılı karakterler çizdiğimiz isimler takmıştık, ben Sharon’dım o Melina’ydı”
“Freddie’nin notunda şu yazıyordu: Sevgili Sharon, bunu beğeneceğini düşündüm. Sevgiler, Melina. Mutlu Noeller”
“Alt oldum, kırk dört yaşında bir adam olarak çocuklar gibi ağladım. İşte AIDS’ten ölmek üzere olan bu güzel adam, son günlerinde bana bir şekilde güzel bir Noel hediyesi bulmayı başarmıştı”
“Freddie’yi düşündüğüm zaman onunla ilgili en sık hatırladığım şey bu anı oluyor, çünkü bu Freddie’nin karakterini yansıtıyor. Ölümünde bana, onu özel yapan şeyin ne olduğunu hatırlattı.”
Kaynak: 1
