Bir Reşat Nuri Güntekin romanı olan Çalıkuşu’nu, çoook eski yıllardan beri farklı uyarlamalarla ekranlarda izledik. Ve yapılan her uyarlamanın tadının ayrı güzel olması, bu romanın ne kadar eşsiz olduğunun bir kanıtı bizce. Feride’ye yıllar yıllar önce hayat veren ilk isim Aydan Şener’di. Sonra Itır Esen… Ve birkaç sene önce de Fahriye Evcen. Hepsi birbirinden güzel olan bu kadınlar, mükemmel oyunculuklarıyla aklımıza kazıdılar adeta Feride karakterini. Keza Kamran da öyle. 🙂
İşte birkaç sene önce ekranlara gelen son uyarlamasıyla, gönlümüzdeki tahtını bize bir kez daha hatırlatan efsane roman Çalıkuşu’ndan 21 aşk dolu alıntı. Eminiz siz de o sahnelere yeniden gidecek ve Feride ile Kamran’ın aşkına bir kez daha özeneceksiniz.
“Ekmeği bölüşür gibi bölüşeceğiz kalbimizi, kederimizi, sevincimizi, umudumuzu… Dememiş miydin?”
“Gitseydin dünya ahiret acım olurdun. Kapanmayan yaram, bitmeyen hikayem olurdun. İyi ki gitmedin.”
“Belki birgün kalbimi yormayan birine denk gelirim diye yaşıyorum…”
“Sanki bu dünyaya gelirken, Allah’a bu aşk için söz vermişim gibi… Sana, hep geç kalmaktan korkuyorum.”
– Uzak dur benden. – Duramam, sen de duramazsın Feride. Biz birbirimize aitiz, saklamaya çalışma. Sevda bu çocuk gözlerinden uyku gibi akıyor.
“Ben her şeye rağmen seninle mesut olabilirdim. Evet, her şeye rağmen seviliyordum, sevildiğimi de bilmiyor değildim; fakat bu bana kâfi gelmedi, istedim ki çok, pek çok sevileyim, kendi sevdiğim kadar değilse bile – çünkü buna imkan yok- ona yakın sevileyim.”
“Aynı duayı birbirinden habersiz eden iki insan, er ya da geç birbirlerine kavuşurlar.”
“Yemin ederim ben bir seni yaşayacağım. Bir sana yaşayacağım. Sen bana can oldun, ben de canımın kıymetini bileceğim.”
“Çok sevmek yetmez; mühim olan güzel sevmek.”
“Ben seni sevmesini, senden ayrıldıktan sonra öğrendim. Gönlümün içindeki ümitsiz hayalini sevmekle…”
“Eğer bana evet dersen baştan aşağıya mutluluk olurum. Bırakırım şairliği… Şairlik zaten mutsuz adam işi. Senden âlâ şiir mi var? Senin yüzünden âlâ… Eğer bana evet dersen baba olurum. Baba olur eve ekmek getiririm.”
“Ben elimi uzatınca sen kaçmasan? Sen elini uzatınca ben bırakmasam?”
“Daha o gün anlamıştım Feride, ben ömrümce seninle sınanacaktım. Çünkü insan daima en sevdiğiyle sınanır…”
“Seni ne kadar seversem seveyim, sanki hiç yetmeyecekmiş gibi geliyor.”
“Ben ömrümce seni özledim… En yakınımdayken yüz yıllık hasret nasıl konur sende gördüm.”
“Kök saldım yokluğuna… Beni ancak bir ağaç ağlar. Hasretle nasıl başa çıkar ağaçlar?”
“Soluk oldun bana… Seni içimde tutabilmek için nefesimi bırakmaya dahi kıyamıyorum.”
“Bütün nefretlerime, isyanlarıma, bütün o geçmiş şeylere rağmen, ben yine bir parça senindim.”
“Elim kalem tuttuğundan beri ben hep sana yazdım Feride. Hatta kendi adımdan önce seni yazdım…”
“Babalar gidince, kimi sevsen gidiyor sonra…”
“Dünya adaletsiz çocuk… Dünya zorba. Belki eşitleniriz bir gün aşkla!”
