Hayat kurtarmanın kriteri yok, bunu bilen bir aile de bahçelerinde buldukları ve ne olduğuna anlam veremedikleri yavruyu ne olursa olsun beslemeye ve o hayata tutunmaya çalıştıkça destekçileri olacaklarına söz verdiler. Birkaç ay sonra karşılaştıkları sonuç ise inanılmazdı.
Hayvansever bir aile bir gün bahçelerinde taşın üzerinde görüyor bu canı.
O kadar küçüktü ki, 1 cm’i belki birazcık geçiyordu boyu.
Ne yavrusu olduğuna tanı koyamayan aile ne olursa olsun onu orada ölüme terk etmeyecekti.
Miniği evlerine alarak beslemeye başladılar.
Şırıngalarla sütlü mamalar verildi…
Kulak çubuklarıyla poposuna masaj yapılarak tuvalete çıkması sağlandı…
Battaniyelere sarıldı üşümesin diye, sonuçta sadece minik bir et parçasıydı.
Hayata tutunması bile mucize olan bu minnoş yavaş yavaş büyümeye ve şekillenmeye başladı.
İlk zamanlar fare olduğunu düşündüler, fakat değildi.
Boncuk gibi gözleriyle bakan…
Sarılmaktan hoşlanan…
Sevimlilik abidesi bir uçan sincaptı!
Bulunduğu taşın üzerinden bu güne katettiği yol ve geçirdiği dönüşüm ise muazzam bir azim hikayesi…
