Bazı insanların her şeyi ve herkesi kucaklayacak kadar büyük bir kalbi vardır. Ve böyle insanların içindeki sevgiyi, başlarına gelen hiçbir felaket alıp götüremez. Onlar ne olursa olsun kendilerini ayakta tutacak ve sevecek bir şeyler bulabilirler…
Tanıştıralım: Ahmet amca tam 17 sene önce yaşadığımız büyük depremde ailesini ve evini kaybetti…
Ahmet Amca, 17 Ağustos depremi sırasında bir arkadaşının yapacağı açılış sebebiyle Kuşadası’ndaydı; depremi, evine dönerken Bursa’da yaşadı.
Acı haberi, kardeşlerinden aldı; “Hiç Gölcük’e gelme, dayanamazsın” dediler ona… Ama o kimseyi dinlemedi, yürüyerek vardı Gölcük’e
Ve o acı manzarayla karşılaştı…
Her şeyini kaybeden Ahmet Amca, kalan son parası ve eşin dostun yardımıyla İzmir’e geldi sonra
Ama işler umduğu gibi gitmedi ve mendil satmaya başladı yaşamını idame ettirmek için… Bugün hala mendil satarak günlük ihtiyaçlarını karşılamaya çalışıyor
Günlüğü 14 lira olan bir otelde kalıyor; tek beklentisi akşamları bu parayı ödeyebilmek. Günde 25-30 lira kazanıyor; yine de şükrediyor. Kazandığı paranın yarısını da kedilerine harcıyor
“Bir dilim ekmeğim varsa, bir parçası onların.” diyor Ahmet Amca; “Tek istediğim kedilerimle birlikte başımı sokabileceğim bir ev”…
Kimsesi yok belki ama kocaman bir kalbi var onun. Biz de hakkında pek bir şey bilmiyoruz; kendisiyle ilgili bazı bilgilere ulaşabileceğiniz şöyle bir başlık var ekşi sözlük’de. Belki bir parça yardımcı olabiliriz ona bu şekilde.
Ahmet Amca ile yapılmış ropörtajı buradan dinleyebilirsiniz
Yüreğiniz kaldırabilecekse elbet.
