Bazı şehirler ve insanları nev-i şahsına münhasırdır. O şehrin adını duyunca aklınızda bir yapı, bir yemek, bir insan tipi canlanır. Bu şehirlerden birine taaaa içinden baktık.
Adanalıyık. Adanalıysak ne yaparık, ne yerik, ne yaşarık?
Kar görmeye Tekir’e giden Adanalı
Cuma akşamı Mersin yolunda ya da pazar akşamı Adana yolundaki Adanalı
Yaz ortasında İzmir’de Adanalı
“Bu da sıcak mı?” der adeta.
Baraj’da pikniğe giden Adanalı
Karataş’ta rakı-balık yapmış Adanalı
Burger’in önüne kavgaya giden Adanalı
Yanındaki erkeğe yan gözle bakanlar olduğunu fark eden Adanalı
Başka bir şehirde kebap yeme gafletine düşen Adanalı
Temmuz ortası saat 12’de Adanalı
1,5 kıymanın (kebabın Adanacası) üzerine bir porsiyon taş kadayıf yiyen Adanalı
Ağustos ayında Kanal’ı gören Adanalı
Adliyeye doğru ilerleyen Adanalı
Dilberler Sekisi’nden nehri izleyen Adanalı
Bağajı boşalttıktan sonra anarya giderek yandaki soğhaha girmeye çalışan Adanalı
Sabaha karşı dördüncü şırdanı yiyen Adanalı
Kritik not: Listenin sahibi Adanalıdır. Küfür edenlerin Cumartesi saat 14:00’te Burger’in önüne gelmeleri rica olunur.
