Bir çocuk var. Kel, uçkuruna düşkün ve hep 5 yaşında. Leyla’ya meftun, Dilaver’den muzdarip ve sıcak suya divane bir ufaklık. Net piç kurusu yani. Ama öyle bir piç ki, aile büyüklerimizden tut, bize kadar dokunmayı başarabilmiş ve çocukluk anlamında tüm merak ettiklerimize cevap vermiş. Evimizin ufak çocuğu olmuş yani, dolabı molabı açsa karışmayız.
Dıgıl Dıgıl.
Sizi evlat olsa sevilmez, sokakta görseniz para vermezsiniz bir fırlama ile tanıştıracağız. Oğuz Aral’ın diğer karakterleri gibi, delikanlılık, dönem siyaseti ve terbiyesizliğin timsali olan Avanak Avni ile. Gelin, dıgıl dıgıllayalım. Bu içeriği anne ya da babanıza okutursanız derin nostalji puanı kazanma ihtimaliniz var.
Çünkü Avni, Türkiye’de bir şeyler çizen herkesin babası Oğuz Aral tarafından yaratıldı
Çünkü delikanlıydı, kolay kolay atar yemezdi
Çünkü o bir dünya insanıydı
Çünkü o hep çocuk kalmadı, arada bir büyüdü ama geri küçüldü
Çünkü o bir çapkındı
Çünkü o hakikatten bir çapkındı
Çünkü o hakikatten inanılmaz bir çapkındı
Hem kıskanç, hem efkarlı….
…hem de kendi yöntemlerine sahip bir maçoydu
Ama ne olursa olsun, o da bir çocuktu nihayetinde
Bonus: Oğuz Aral’ın yakasını öyle kolay bırakmayalım, kendi çizgi romanına konuk olan tek adam Stan Lee’mi sanıyordunuz?
